Όλοι οι άνθρωποι αναζητούμε μια
εύκολη ζωή. Προσφεύγουμε στους πόρους που διαθέτουμε, τις γνωριμίες,
τις δεξιότητές μας, Τον Θεό, αρκεί να μπορέσουμε να φέρουμε την ζωή μας
σε ένα επίπεδό ή μάλλον, σε μία κατάσταση τέτοια που θα μας
ευχαριστεί. Στην περίπτωση βέβαια του ανθρώπου αυτό μοιάζει με ουτοπία
καθώς ο άνθρωπος είναι εξ ορισμού άπληστο ον (και δεν το λέω με την κακή
έννοια) καθώς αναζητά πάντα κάτι καλύτερο από αυτό που έχει.
Σε αυτήν την αναζήτηση ο καθένας ψάχνει συμμάχους. Άνθρωποι που θα μοιραστούν το μικρό ή μεγάλο όραμα, φίλοι εμψυχωτές ή γνωστοί που θα βάλουν κάποιο λιθαράκι. Και... -θα έπρεπε- να εννοείται και ο ίδιος μας ο εαυτός που προφανώς πασχίζει για να πετύχει τον στόχο που ο ίδιος έχει θέσει.
Τι γίνεται όμως αν ο εαυτός μας είναι από μόνος του ο ανασταλτικός παράγοντας; Αν, εξετάζοντας τα δεδομένα καταλήγουμε πως είναι εκείνος που μας κρατάει πίσω, που δεν μας αφήνει να κάνουμε την υπέρβαση; Τότε το πρόβλημα γίνεται πιο μεγάλο από ποτέ. Η αντοχή, η νοοτροπία, η ιδεολογία, οι προσωπικές κόκκινες γραμμές, οι συνθήκες στο περιβάλλον μας, είναι όλοι παράγοντες που μπορούν να τα τινάξουν όλα στον αέρα. Είναι τα στοιχεία που θα ανακόψουν την προσπάθεια μας προς τον ίδιο μας τον στόχο.
Γιατί καμιά φορά πίσω από τον εαυτό μας κρύβεται κάποιος που δεν γνωρίζεις καλά. Ένα παιδί που δύσκολα έκανε φίλους και κλεινόταν στον εαυτό του, έγινε ένας νέος με τρομακτική κοινωνικότητα, αυτοπεποίθηση και κατάφερε να γίνει αγαπητός και αποδεκτός στο περιβάλλον του. Ο ίδιος μεγαλώνοντας κλείστηκε ξανά, απέκτησε φοβίες και ανασφάλειες και έγινε ένας άνθρωπος που αποτελεί απειλεί για την ίδια του την ζωή. Μπορεί να κρύβεται ένα τέτοιο πολύπλοκο σενάριο πίσω από έναν άνθρωπο; Φυσικά και μπορεί και τότε Και τότε τι κάνεις; Πως το διορθώνεις; Αλλάζεις τα δεδομένα της ζωής σου; Αλλάζεις την ίδια σου την ζωή; Παραιτείσαι από όλα, γιατί... "έτσι είσαι εσύ"; Αν κάποιος άλλος ήταν το πρόβλημα, απλά τον παρακάμπτεις, όταν όμως αντιλαμβάνεσαι ότι τελικά το πρόβλημα είσαι εσύ ο ίδιος, τότε πρέπει πρώτα να το συνειδητοποιήσεις και μετά... να, κάνεις κάτι γι' αυτό. Καλή Επιτυχία με αυτό...
Aπο: yannidakis
Σε αυτήν την αναζήτηση ο καθένας ψάχνει συμμάχους. Άνθρωποι που θα μοιραστούν το μικρό ή μεγάλο όραμα, φίλοι εμψυχωτές ή γνωστοί που θα βάλουν κάποιο λιθαράκι. Και... -θα έπρεπε- να εννοείται και ο ίδιος μας ο εαυτός που προφανώς πασχίζει για να πετύχει τον στόχο που ο ίδιος έχει θέσει.
Τι γίνεται όμως αν ο εαυτός μας είναι από μόνος του ο ανασταλτικός παράγοντας; Αν, εξετάζοντας τα δεδομένα καταλήγουμε πως είναι εκείνος που μας κρατάει πίσω, που δεν μας αφήνει να κάνουμε την υπέρβαση; Τότε το πρόβλημα γίνεται πιο μεγάλο από ποτέ. Η αντοχή, η νοοτροπία, η ιδεολογία, οι προσωπικές κόκκινες γραμμές, οι συνθήκες στο περιβάλλον μας, είναι όλοι παράγοντες που μπορούν να τα τινάξουν όλα στον αέρα. Είναι τα στοιχεία που θα ανακόψουν την προσπάθεια μας προς τον ίδιο μας τον στόχο.
Γιατί καμιά φορά πίσω από τον εαυτό μας κρύβεται κάποιος που δεν γνωρίζεις καλά. Ένα παιδί που δύσκολα έκανε φίλους και κλεινόταν στον εαυτό του, έγινε ένας νέος με τρομακτική κοινωνικότητα, αυτοπεποίθηση και κατάφερε να γίνει αγαπητός και αποδεκτός στο περιβάλλον του. Ο ίδιος μεγαλώνοντας κλείστηκε ξανά, απέκτησε φοβίες και ανασφάλειες και έγινε ένας άνθρωπος που αποτελεί απειλεί για την ίδια του την ζωή. Μπορεί να κρύβεται ένα τέτοιο πολύπλοκο σενάριο πίσω από έναν άνθρωπο; Φυσικά και μπορεί και τότε Και τότε τι κάνεις; Πως το διορθώνεις; Αλλάζεις τα δεδομένα της ζωής σου; Αλλάζεις την ίδια σου την ζωή; Παραιτείσαι από όλα, γιατί... "έτσι είσαι εσύ"; Αν κάποιος άλλος ήταν το πρόβλημα, απλά τον παρακάμπτεις, όταν όμως αντιλαμβάνεσαι ότι τελικά το πρόβλημα είσαι εσύ ο ίδιος, τότε πρέπει πρώτα να το συνειδητοποιήσεις και μετά... να, κάνεις κάτι γι' αυτό. Καλή Επιτυχία με αυτό...
Aπο: yannidakis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου