Στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο λάβαμε και δημοσιεύουμε:
Εργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο
ΛΑΡΚΟ 04 Ιουλίου 2021
Ανακοίνωση - Ενημέρωση - Κάλεσμα.
Αυτήν είναι η πολιτική της Κυβέρνησης. Στους υποψήφιους «μνηστήρες» της ΛΑΡΚΟ «στρώνουν κόκκινο χαλί». Στους εργαζόμενους που με το αίμα και το ιδρώτα τους έχουν δημιουργήσει τη ΛΑΡΚΟ, μοιράζουν απόγνωση μέχρι θανάτου. Αυτά είναι τα «προνόμια» των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ.
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι, λίγο πριν τη δημοσίευση αυτής της ανακοίνωσης, ενημερωθήκαμε για τον άδικο, ξαφνικό θάνατο του συνάδελφού Πέτρου Σταματάκη. Ο συνάδελφος Πέτρος, από μικρό παιδί στη βιοπάλη, ξεκίνησε εργάτης στην πυρά των καμινιών και σήμερα ήταν εργοδηγός. Έτοιμος να συμπληρώσει τα συνταξιοδοτικά του δικαιώματα, συνέχιζε να είναι υπόδειγμα σεμνότητας και τυπικότητας. Άφησε την τελευταία του πνοή, το Σάββατο 03/07/2021, γύρω στις 13.15, στη στάση του λεωφορείου, πηγαίνοντας στην απογευματινή βάρδια του εργοστασίου. Το τελευταίο διάστημα, όπως όλοι μας, ζούσε στην αγωνία, για το τι θα γίνει με τη ΛΑΡΚΟ, πότε θα ξεκαθαρίσει η κατάσταση για να συνταξιοδοτηθεί, ζούσε την αγωνία, για το αν θα χαρεί τους μόχθους μιας ζωής. Εκφράζουμε τη βαθιά μας θλίψη στην οικογένειά του, στη γυναίκα του, στο παιδί του που με τόσο κόπο μεγάλωσε, στον αδελφό του και συνάδελφο Νίκο.
Δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε τον αγώνα για τη δικαίωση όλων των εργαζομένων.
Η κυβέρνηση είναι υπεύθυνη για το θάνατο του συναδέλφου μας. Η απόγνωση που συνειδητά σκορπίζει δημιουργεί εργασιακό στρες, παράγοντας, που ακόμη και τα αστικά δικαστήρια αναγνωρίζουν το αιφνίδιο θάνατο ως «εργατικό ατύχημα».
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι «Κλείστε τα αυτιά στις σειρήνες» της απόγνωσης και της διάσπασης. Δεν θα το βάλουμε κάτω. Συνεχίζουμε τον δίκαιο και τίμιο αγώνα μέχρι το τέλος, μέχρι τη διασφάλιση της συνέχισης της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, όλων των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων μας.
Όλοι και όλες στη γενική συνέλευση την Τρίτη 6 Ιουλίου 2021 στις 9:00 το πρωί στον κινηματογράφο Ίλιον.
19 μήνες το μοίρασμα απόγνωσης από την πλευρά της Κυβέρνησης και των κολλητών που έχει μέσα στη ΛΑΡΚΟ, «ξεχείλισε». Βλέπουμε τις τιμές του νικελίου σε κερδοφόρα επίπεδα και το εργοστάσιο να παράγει στο 10% των δυνατοτήτων του. Κυριολεκτικά το γκρεμίζουν με την πολιτική τους, δεν άφησαν τίποτα όρθιο, ρήμαξαν τα πάντα.
Εργαζόμενοι μέσα στην φωτιά, το ανθυγιεινό, συνάδεφοι εκατοντάδων νεκρών από εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες, με θράσος μας είπαν «καλοπληρωμένους και βολεμένους». Ψήφισαν έναν νόμο που μας έκοψαν τους μισθούς, τα επιδόματα, τα δώρα, κατάργησαν την αποζημίωση, το ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής .
Μεθοδευμένα, έκαναν ρουσφέτια, εξυπηρέτησαν κολλητούς, απαξίωσαν τις οργανικές, ειδικευμένες θέσεις εργασίας. Με τις μεταθέσεις, παίρνουν εργαζόμενους από αυτό που ξέρουν να κάνουν και τους πάνε κάπου ανειδίκευτους. Τους «χαϊδεύουν τα αυτιά» και τους βάζουν στην παγίδα της ανεργίας . Η τοπική διεύθυνση, έχοντας το ελεύθερο από την Κυβέρνηση και την Ειδική Διαχείριση, έχει εξελιχθεί στο καλύτερο υπονομευτή. Σταθερά, είτε με τις άδειες άνευ αποδοχών, είτε με τις προαγωγές, είτε με τις μεταθέσεις, από τη μία εξυπηρετούν την απαξίωση του εργατοτεχνικού προσωπικού και από την άλλη, με τη γνωστή αυτή «συνταγή», «υποχρεώνουν», δημιουργούν υποψηφίους και ψηφοφόρους για να παρέμβει ο κυβερνητικός εργοδοτίκος συνδικαλισμός στις αρχαιρεσίες του Σωματείου.
19 μήνες οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ έχουμε συγκρουστεί με «θεούς και δαίμονες» και έχουμε μείνει όρθιοι. Έχουμε συγκρουστεί με την κοινή απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όλων των Κυβερνήσεων που εδώ και μία δεκαετία μεθοδευμένα την υπέρ χρέωσαν, της έριξαν πρόστιμο για ανύπαρκτες «ενισχύσεις», την απαξίωσαν μέχρι τέλος, με στόχο να την πτωχεύσουν, να την εκποιήσουν, να τη χαρίσουν σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Μετά από 19 μήνες αγώνα είμαστε εδώ, έχουμε την πείρα και τις προϋποθέσεις να συνεχίσουμε αυτόν τον τίμιο αγώνα μέχρι τη νίκη. Με τους αγώνες μας και την αλληλεγγύη που γνωρίσαμε, «αποτινάξαμε τη λάσπη» της Κυβέρνησης. Κόντρα σε μεθοδεύσεις που ήθελαν να χρεωθούν οι εργαζόμενοι το σταμάτημα της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, κρατήσαμε τη ΛΑΡΚΟ σε λειτουργία. Δεν αφήσαμε να πραγματοποιηθεί καμία απόλυση, καμία διαθεσιμότητα. Αποσπάσαμε μεγάλο μέρος από τις αρχικές περικοπές που μας έκαναν. Τώρα, σε αντίθεση με αυτά που έχουν ψηφίσει, μας λένε ότι «θα νομοθετήσουν και θα μας πετάξουν τα ψίχουλα που δίνει ο νόμος του 2012».
Η πείρα το τελευταίων 19 μηνών δεν αφήνει το περιθώριο για λάθος εκτίμηση. Ότι δεν αφήσαμε να εφαρμοστή, ότι αναχετήσαμε, ακόμη και αυτά τα «ψίχουλα» που λένε ότι θα δώσουν, τα έχουμε κατακτήσει μέσα από τον αγώνα που κάναμε. Σε αυτή τη φάση είμαστε στην πιο κρίσιμη καμπή του αγώνα, κρίνεται η ζωή μας, η μοίρα των οικογενειών μας και όλης της περιοχής γύρω από τη ΛΑΡΚΟ.
Ενώ τους υποχρεώσαμε και απο το αρχικό «τίποτα», τώρα «πετούν ψίχουλα», μπορούμε να πάρουμε όλο το «καρβέλι» που δικαιούμαστε. Δικό μας είναι, ζυμωμένο με τη σάρκα μας, το αίμα μας και τον ιδρώτα μας.
Η Γενική Συνέλευση στις 6 Ιουλίου απαιτεί τη συμμετοχή όλων και την αποφασιστικότητα να συνεχίσει ο αγώνας για τη διασφάλιση της συνέχισης της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, όλων των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων. Απαιτεί την αποφασιστικότητα των εργαζομένων να επιβάλουν άμεσα να πραγματοποιηθούν αρχαιρεσίες μέσα στον Ιούλιο.
Δυστυχώς, σήμερα, με ευθύνη της πλειοψηφίας του Σωματείου οι εργαζόμενοι «φλερτάρουν» με την παγίδα της Κυβέρνησης. Συνάντηση δεν (ξανά) έγινε. Η Κυβέρνηση συνεχίζει να κοροϊδεύει. Τα σωματεία δεν καλέστηκαν σε συνάντηση. Εφόσον πήγαμε, χωρίς πρόσκληση, για ακόμη μία φορά έξω από το υπουργείο, μας είπαν «ελάτε την Δευτέρα 5/6/2021». Ο Στόχος της κυβέρνησης είναι να μας «σπάσει» τα νεύρα, να κυριαρχήσει η απογοήτευση και να υποχωρήσουμε, να σταματήσουμε τους αγώνες, να μας ανακοινώσει κάποια στιγμή τα αντισταθμιστικά ( ψίχουλα του κοινωνικό πακέτο) των απολύσεων, ως «σωτήρια και ρεαλιστική λύση».
Στόχος των εργαζομένων πρέπει να είναι να συνεχιστεί ο αγώνας και παράλληλα να πραγματοποιηθούν αρχαιρεσίες, όπου μέσα από αυτές, θα εκλεγεί ένα Διοικητικό Συμβούλιο αποφασισμένο, που δεν θα υποκύπτει στις πιέσεις από τα πάνω, δεν θα έχει κολλητούς στα κυβερνητικά κόμματα, που θα έχει την εμπιστοσύνη των εργαζομένων και μαζί με τους εργαζόμενους, θα ανοίγει το δρόμο του ενωτικό, μαζικού αγώνα για την υπεράσπιση των δίκαιων αιτημάτων μας, που θα οδηγήσει τον αγώνα μέχρι το τέλος.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Απομονώστε και αυτούς που λένε ότι «περιμένουμε να δούμε τι θα μας πουν», (μας έχουν πει), αλλά και αυτούς που διαχωρίζουν τους εργαζόμενους σε «παλιούς και νέους, σε μόνιμους και σε εργολαβίες». Απομονώστε και αυτούς που μέχρι χθες «πουλούσαν» τις γνωριμίες που είχαν στην Κυβέρνηση, ότι τάχα «θα μας ανοίξουν την πόρτα και θα λύσουν τα προβλήματα», αλλά και αυτούς που «αποσπάστηκαν», όμως λένε τα ίδια, παίζουν τον ίδιο ρόλο. Και οι δυο, «πόλοι της ίδιας μπαταρίας είναι». Αν ήταν οι «γνωριμίες» να μας λύσουν τα προβλήματα της πολιτικής που στηρίζουν, τότε δεν θα υπήρχαν προβλήματα. (Όλοι γνωστοί είμαστε μεταξύ μας, αλλά τα προβλήματα οξύνοντε).
Μόνο ο ενωτικός, ανυποχώρητος, μαζικός αγώνας είναι εγγύηση. Τώρα πρέπει να είμαστε ενωμένοι περισσότερο από κάθε άλλη φορά, αποφασισμένοι να κλιμακώσουμε τον αγώνα μας.
Τα αφεντικά της Κυβέρνησης άρχισαν να πραγματοποιούν επισκέψεις «εκτίμησης». Μέσα από αυτές, υπολογίζουν πόσο θα είναι το ύψος του «ζεστού» χρήματος που θα πάρουν ως επιδοτήσεις από το «ταμείο πράσινης ανάπτυξης» για να αυξήσουν τα κέρδη τους. Σε αυτές τις επισκέψεις, αποκαλύπτεται η «σαπίλα», η από χρόνια συνειδητή απαξίωση και κατεύθηνση. Βλέπουμε πρώην μεγαλοδιευθήντες της ΛΑΡΚΟ, άνθρωποι των εκάστοτε Κυβερνήσεων, συνυπεύθηνους για τη σημερινοί κατάσταση, να σουλατσάρουν ως εκτιμητές των επενδυτών. (Ξεφτίλα, ουτέ τα προσχήματα).
Η αναμονή γύρω από το «τι θα μας πει το υπουργείο εργασίας», ηθελημένα ή μη, είναι υπονόμευση του αγώνα που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα. Πρέπει όλοι σας να ενημερωθείτε καλά, για το τι σημαίνουν πρακτικά, αυτά που μας έχουν πει μέχρι σήμερα.
Κάποιοι λένε ότι «η ειδική διαχείριση έκανε αποδεκτά τα ασφαλιστήρια συμβόλαια στην αναγγελία απαιτήσεων». Μπούρδες, συνειδητά ή από άγνοια σας κοροϊδεύουν. (Και στις δύο περιπτώσεις είναι εξίσου επικίνδυνοι).
Η αλήθεια είναι ότι ακόμη και αν γίνουν αποδεκτές όλες οι απαιτήσεις που κάναμε, αυτό αφορά την «λίστα δικαιούχων» , η οποία είναι άνευ χαρτοφυλακίου. Η αλήθεια είναι ότι, όσοι εργαζόμενοι ήταν εν ενεργεία το χρονικό διάστημα που πτώχευσε η Ασπίς, δεν είναι δικαιούχοι εδώ και μία δεκαετία και με ευθύνη της πλειοψηφίας του σωματείου και των εκπροσώπων στην Διοίκηση της ΛΑΡΚΟ, δεν είναι καλά ενημερωμένοι για αυτή την εξέλιξη.
Όταν λένε ότι «η ειδική διαχείριση έκανε αποδεκτό το ασφαλιστήριο της Ασπίς», εννοούν τις εκγχωρήσεις των συναδέλφων που είχαν συνταξιοδοτηθεί και τους βάλατε στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο της generali. Αυτές, ακόμη και να γίνουν αποδεχτές, το ποσό που προκύπτει, είναι ψίχουλα μπροστά σε αυτά που δικαιούστε.
Όταν λένε «αποδοχή του συμβόλαιου της generali», εννοούν ότι η ειδική διαχείριση ενδεχομένως να κάνει αποδεκτό τη συμβατική υποχρέωση της ΛΑΡΚΟ να αποδίδει κάθε χρόνο το 8,4% των αποδοχών των εργαζομένων στην generali, μόνο για τα έτη που δεν έχει καταβάλει η ΛΑΡΚΟ. Αυτό, σε σχέση με αυτά που δικαιούνται οι εργαζόμενοι σύμφωνα με το συμβόλαιο, είναι ψυχούλα, που και αυτά θα μπουν σε μία λίστα άνευ χαρτοφυλακίου.
Αναλαμβάνοντας την πλήρη ευθύνη αυτών που γράφουμε, σας καλούμε να έρθετε στην γενική συνέλευση.
Μπορούμε να διασφαλίσουμε τη συνέχιση της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, τα δικαιώματά μας, όλες τις θέσεις εργασίας, αρκεί να αγωνιστούμε μέχρι το τέλος.
Όλοι και όλες στην γενική συνέλευση. Η θέση του ΕΑΜ είναι, συνέχιση του αγώνα και άμεσα αρχαιρεσίες.
Για το Ε.Α.Μ.
ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΖΥΓΟΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου