Σήμερα η τακτική που χρησιμοποιεί το κράτος είναι η πλύση εγκεφάλου, τα μαγειρέματα του αριθμού των απεργών, του αριθμού των συλλήψεων, των απελάσεων, των διαδηλώσεων.Σήμερα ο εξευτελισμός της γλώσσας του Κράτους είναι εμφανής σε όλο το εύρος της διεθνοποίησης των “σπαστών” (casseurs): όταν ένας μαθητής θα πετάξει μια πέτρα στους πάνοπλους μπάτσους, είναι ένας σπάστης. Ο αστικός πολιτισμός βρίσκει φυσιολογική τη βία της εκμετάλλευσης, το πέταμα στο δρόμο χιλιάδων μισθωτών, αλλά αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας τη βία των...
εκμεταλλευομένων που καταστέλλει ανελέητα.
Η πραγματικότητα είναι ότι όλοι είμαστε εν δυνάμει σπάστες.
Το Κράτος το ξέρει, είναι καιρός να το κατανοήσουμε κι εμείς, να αρνηθούμε αυτού του είδους τους διαχωρισμούς ανάμεσά μας και να οικειοποιηθούμε αυτή τη βία. Η δύναμή μας, θα είναι ακόμα μεγαλύτερη εάν ξεκόψουμε μ όλες αυτές τις άχρηστες προκαταλήψεις, γύρω από την υπεράσπιση της εθνικής οικονομίας. Κάτω ο σεβασμός στην ιδιωτική ιδιοκτησία! Κάτω η εργασία!
Αν η οικονομία τους είναι σε κρίση ας τα τινάξει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου