Ο κακοποιημένος 18 χρονος της εποχής.

Στα 18 ένας νέος υποτίθεται ότι έχει την ωριμότητα να πάρει μέρος στο υπάρχον πολιτικό σύστημα, να βγάλει δίπλωμα οδήγησης, να έχει πρόσβαση στο αλκοόλ, να έχει διαχείριση της σεξουαλικής του ζωής, να κρίνει την επικαιρότητα και άλλα πολλά. Ας κρατήσουμε το υποτίθεται και ας εξετάσουμε τον μέσο όρο του νεοέλληνα 18 χρονου.

Κάποια πράγματα η εκπαίδευση τα παράσχει σε έμμεσο και θεωρητικό επίπεδο, χωρίς ποτέ να ενδιαφέρεται για τη ζωή ενός μαθητή μακροπρόθεσμα. Ο μαθητής αντιμετωπίζεται ως πειραματόζωο που επικεντρώνει το νόημα της ζωής του σε μια αποτυχημένη διαδικασία προετοιμασίας για τις πανελλήνιες εξετάσεις που θα τον στείλουν σε ένα πανεπιστήμιο που σε καμία περίπτωση δεν αντιπροσωπεύει τον αντάξιο καρπό του μόχθου και των οικονομικών θυσιών που έχουν προηγηθεί. Η πραγματική ζωή περνάει σε δεύτερο επίπεδο, όχι μόνο θεωρητικό αλλά πολλές φορές και μη υπαρκτό.

Ένας 18 χρονος μαθητής δεν έχει την αντίληψη, τη γνώση και τον τρόπο να κατανοήσει τις βαθύτερες δομές των πραγμάτων και των ομάδων που τον περιβάλλουν με αποτέλεσμα να μπορεί να γίνει εύκολο θύμα συμφερόντων και προπαγάνδας. Ο 18 χρονος καλείται να ψηφίσει με βάση μικροκλιματικά συμφέροντα επηρεασμένος από γονείς και φίλους και όχι πραγματικά με πίστη στην προσωπική του γνώση και συνήθως με μηδενική αντίληψη της αξίας της συμμετοχής του σε μια κοινωνία που από την αρχή του φαίνεται ανιαρή και όχι ξεκάθαρα αντιληπτή από τις αισθήσεις του. Οι 18 χρονοι νέοι και νέες υποτίθεται ότι έχουν από το σχολείο τις πολικές βάσεις για τη συμμετοχή τους στο πολιτικό σύστημα. Υποτίθεται και αυτό όμως. Το σχολείο δεν εμβαθύνει στην πολιτική και δεν λύνει απορίες για τον κόσμο του σήμερα, παρά μόνο μαθαίνει τους νέους να παπαγαλίζουν κομμάτια του χθες χωρίς να υπάρχει χρόνος για συζήτηση του γρήγορα μεταβαλλόμενου παρόντος.

Στη σχολική εκπαίδευση όλα είναι μια υπόθεση. Υποτίθεται ότι στην πρώτη πρέπει να ξέρεις αυτό και στην τρίτη το άλλο και στη πέμπτη ακόμα περισσότερα. Ο μαθητής τελειώνει το σχολείο και υποτίθεται ότι είναι ένας έτοιμος καλοχτισμένος πολίτης. Ένας 18 χρονος που ψάχνει να σταθεί στα πόδια του, σε έναν κόσμο που δε ξέρει και πρέπει μόνος να ανακαλύψει. Έναν κόσμο που θα τον πονέσει για τα ψέματα με τα οποία τον μεγάλωσε.

18 χρονών αριστούχος, συνήθως δεν αποτελεί τίτλο ενός σκεπτόμενου πολίτη με βαθύτερες ανησυχίες και ευαισθητοποίηση στα καθημερινά δρώμενα. Ο αριστούχος του σχολικού περιβάλλοντος είναι ένας νέος που ξέρει να οργανώνει το χρόνο του καλά και να αποκτάει τη γνώση που του ζητείται για ένα συγκεκριμένο σκοπό. Σίγουρα έχει ικανότητες, οξυδέρκεια και ταλέντο, όμως άθελά του τα αναλώνει σε έναν συγκεκριμένο κόσμο, που σε τελική ανάλυση δεν αποτελεί και τον πραγματικό κόσμο στον οποίο συμμετέχει με την έξοδό του από τα σχολικά κτήρια.

Μόλις ο 18 χρονος αντιληφθεί πόσο εσκεμμένα, ευνουχίστηκε η προσωπικότητά του σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα ντροπής θα μπορέσει να γίνει διεκδικητής ενός καλύτερου αύριο, που θα είναι άλλωστε το δικό του αύριο.