Προδοτική τακτική φθοράς απ’ τους συστεμικούς συνδικαλιστές.

Το σύστημα εξουσίας χρησιμοποιεί κατά κόρον τον κοινωνικό αυτοματισμό για να αμυνθεί και να μειώσει την αποτελεσματικότητα των λαϊκών αντιδράσεων στην λαίλαπα των αντιλαϊκών μέτρων που επιβάλει η υπερκυβέρνηση της τρόικα μέσω της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των εξαπτερυγών της.

 

Σ’ αυτή την τακτική προσανατολίζεται και η προδοτική συνδικαλιστική ηγεσία.

Όταν απεργεί ή διαδηλώνει μία κοινωνική ομάδα οι ψευτοσυνδικαλιστές φροντίζουν να είναι μόνη της αποφεύγοντας να προγραμματίσουν παράλληλες κινητοποιήσεις άλλων κοινωνικών ομάδων έτσι ώστε τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ να παρουσιάζουν τους δήθεν δυσαρεστημένους και ταλαιπωρούμενους πολίτες από τις απεργίες.

 

Η επίθεση κατά της Ελληνικής κοινωνίας είναι πολύπλευρη αφορά όλους τους εργαζόμενους και τους μικρομεσαίους.

Η απάντηση σε μια τέτοια επίθεση θα έπρεπε να είναι μια γενική απεργία όλων. Κάτι τέτοιο φυσικά θα ήταν εφικτό μόνο αν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες είχαν την θέληση να συντονιστούν με σκοπό την μαζικοποίηση των αντιδράσεων.

Η υπό την τρόικα κυβέρνηση εντέχνως στοχοποιεί μία-μία τις κοινωνικές ομάδες φέρνοντας τα νομοσχέδια που τις αφορούν ένα-ένα.

Όταν για παράδειγμα έφερε το νομοσχέδιο για τους φορτηγατζήδες οι υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες αν και ήξεραν ότι σε λίγο θα ερχόταν νομοσχέδιο και γι’ αυτές δεν αντέδρασαν, υποστηρίζοντας σθεναρά τον απεργιακό αγώνα των φορτηγατζήδων, μιας και οι συνδικαλιστές δεν πρότειναν κάτι τέτοιο.

 

Στο επόμενο νομοσχέδιο που αφορούσε άλλη κοινωνική ομάδα οι συνδικαλιστές των φορτηγατζήδων έβαλαν την ουρά στα σκέλια και φυσικά ούτε σκέψη για κινητοποιήσεις και συμπαράσταση στην πληττόμενη ομάδα.

Η λογική των ψευτοσυνδικαλιστών που δυστυχώς γίνεται και αποδεκτή απ’ τα μέλη των οργανώσεων είναι «τι μας νοιάζει τι θα γίνει με τους άλλους, εμείς παλεύουμε για τα δικά μας δικαιώματα».

Οι μαγαζάτορες και οι εμπορικοί σύλλογοι όχι μόνο δεν συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις αφού και οι ίδιοι πλήττονται απ’ τα σκληρά οικονομικά μέτρα αλλά οι εκπρόσωποί τους διαμαρτύρονται στα κανάλια για δήθεν ζημιές που παθαίνουν εξ αιτίας των κινητοποιήσεων.

 

Με πολυδιασπασμένη την κοινωνία, αλληλοκατηγορούμενη,  οι πολιτικές της τρόικα και των εκτελεστικών της οργάνων εφαρμόζονται και η κατάσταση οδεύει απ’ το κακό στο χειρότερο.

Είναι αλήθεια ότι υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσα στους εργαζόμενους και τους εργοδότες αλλά οι μικρομεσαίοι εργοδότες σήμερα είναι στο μάτι του κυκλώνα και πλήττονται τόσο ώστε σε λίγο δεν θα μπορέσουν να επιβιώσουν. 

 

Σοφότερο θα ήταν αντί να διαμαρτύρονται για τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων να συμπαραταχθούν με αυτούς σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης της επερχόμενης καταστροφικής καταιγίδας. Όταν καίγεται ένα σπίτι είτε είσαι στο σαλόνι είτε στον διάδρομο προσπαθείς να σβήσεις τη φωτιά για τι αλλιώς θα καείς και εσύ. Όταν ο εχθρός είναι κοινός (τρόικα) δεν αδιαφορείς για την καταστροφή του άλλου κλάδου της οικονομίας αφού σε λίγο θα ’ρθει και η δική σου σειρά.

 

Ποια είναι για παράδειγμα η θέση των συνδικαλιστικών ηγεσιών για την αστυνομική κατοχή και αυθαιρεσία στην Κερατέα και ποιες οι πράξεις συμπαράστασης στους δοκιμαζόμενους κατοίκους;

Άντε το πολύ καμία ανακοίνωση με ευχολόγια.

Η σημερινή κατάσταση απαιτεί συσστράτευση όλων των κοινωνικών ομάδων και όχι κινητοποιήσεις μόνο όταν θίγονται τα δικαιώματα της ομάδας που ανήκουμε. Οι ηγεσίες των οργανώσεων είναι έκθετες και υπόλογες για την επερχόμενη καταστροφή και την διάλυση του κοινωνικού ιστού. Όσο οι ηγεσίες είναι κομματικά εναγκαλισμένες προκοπή δεν θα δούμε.

 

Aπο: Κλεισθένης