Η ελληνική τραγωδία της οικονομίας

Η κατάσταση της οικονομίας μας δεν είναι μόνο κακή-αυτό το ξέρουμε όλοι πια- το χειρότερο είναι ότι είναι πολύ χειρότερη από ότι φανταζόμαστε. Ο κ. Παπανδρέου μετά τις πανηγυρικές δηλώσεις στις 25 Μαρτίου δήλωσε πριν λίγες μέρες στο Υπουργικό Συμβούλιο ότι “η ανάπτυξη έχει ξεκινήσει”.
Και  ενώ είμασταν έτοιμοι να τον πιστέψουμε και να ελπίσουμε ξανά, ήρθαν οι δηλώσεις κορυφαίων Υπουργών του να τον διαψεύσουν και κυρίως, να τον εκθέσουν. Ο Υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι: “δεν ξέρω αν σβήσαμε τη φωτιά” για να έρθει λίγο μετά ο κόλαφος από τον κ. Λοβέρδο “πρέπει να πούμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό”. Άρα, κάποιος μας λέει ψέματα. Σίγουρα, ο κ. Λοβέρδος ξέρει κάτι παραπάνω από μας, ενώ την ίδια στιγμή το διεθνούς κύρους περιοδικό Economist μας καλεί να παραδεχτούμε τη χρεοκοπία μας!
Και μέσα σε όλα αυτά η Κυβέρνηση και κυρίως, κάποιοι Υπουργοί δείχνουν σαν να μην έχουν καταλάβει τη σοβαρότητα της κατάστασης. Ο κ. Παπακωνσταντίνου επιμένει να ακολουθεί την ίδια αποτυχημένη οικονομική συνταγή και στις 15 Απριλίου θα ανακοινώσει στη Σύνοδο Κορυφής ένα νέο μνημόνιο, όπου θα προβλέπει επιπλέον εισπρακτικά μέτρα, ενώ μέχρι, πριν λίγες δήλωνε, ότι δε πρόκειται να λάβει νέα μέτρα, ούτε και να μειώσει μισθούς και συντάξεις. Συζητάνε ακόμα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, μιας καταπολέμησης που δεν ήρθε ποτέ, για επενδύσεις που δεν ήρθαν ποτέ, για αξιοποίηση κρατικής ακίνητης περιουσίας, και ακόμα μαλώνουν για το αν θα λέγεται διαχείριση, ή αξιοποίηση ή μήπως τελικά εκποίηση. Επιτέλους, ξεκινήστε από αυτά που λέτε ότι θα κάνετε και όχι από αυτά που δε λέτε και κάνετε τελικά.
Μάλλον γιατί ξεχνάτε ότι πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι.Όταν μιλούμε για 16% ανεργία δεν είναι απλά ένα άψυχο ποσοστό αλλά σημαίνει ότι 1.000.000 περίπου Έλληνες είναι άνεργοι. Σημαίνει, ότι σχεδόν κάθε ελληνικό σπίτι έχει και τον άνεργό του. Και μαζί με την ανεργία αυξάνονται και τα ποσοστά της κατάθλιψης και των αυτοκτονιών. Μαζί με την ανεργία αυξάνονται οι άστεγοι, οι άνθρωποι που περιμένουν καθημερινά τα συσσίτια του Δήμου και της Εκκλησίας για να επιβιώσουν, οι επιχειρηματίες που ενώ έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους κινδυνεύουν να μπουν στη φυλακή για χρέη.
Και ο λαός ανήμπορος, ζαλισμένος, κουρασμένος, και κυρίως χωρίς ελπίδα.
Αν η Κυβέρνηση πιστεύει, ότι η προπηλακισμοί πολιτικών προέρχονται μόνο από  κάποια οργανωμένα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, τότε δε ξέρει να διαβάζει τις αντιδράσεις της κοινωνίας ή αυτή η εκδοχή τη βολεύει. Μάθετε λοιπόν, ότι υπάρχουν και οι απελπισμένοι πολίτες. Αυτοί που δεν έχουν να χάσουν τίποτα, γιατί πια έχουν χάσει τα πάντα. Και δυστυχώς, σε αυτή τη περίπτωση η ελπίδα δε πεθαίνει τελευταία, γιατί έχει ήδη πεθαίνει. Η μόνη ελπίδα που μας απομένει είναι, να είναι εδώ η κορύφωση του δράματος για να αρχίσει επιτέλους η κάθαρση!

ΕΦΗ Χ. ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ