Ας πάμε σε εκλογές

                                                                     του Τάσου Τέλλογλου
Τον Ιούνιο γράφαμε στο Protagon ότι η αρχική μεταρρυθμιστική κίνηση της κυβέρνησης Παπανδρέου εξανεμίστηκε και ότι χρειαζόταν ένα πραξικόπημα μέσα στο ΠΑΣΟΚ για να σωθεί η χώρα μία και η παρέα που είχε αναλάβει να την κυβερνήσει είχε αποτύχει. Mια σειρά «βενιζελικών» στελεχών  πήρανε την απόφαση να παραιτηθούν από βουλευτές και την άλλη μέρα μπήκανε στην κυβέρνηση.
 
Οι δυο βουλευτές του ΠΑΣΟΚ παραιτήθηκαν - δεν συμμετείχαν σε αυτές τις διεργασίες- αλλά συμμερίζονταν τις απόψεις ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου δυσφημεί την μεταρρυθμιστική ιδέα.
Δύο χρόνια έχουν περάσει από την θριαμβευτική εκλογή του κ Γ Παπανδρέου και το αποτέλεσμα δείχνει ότι όχι μόνο δεν τα κατάφερε αλλά οδήγησε τη χώρα σε χειρότερο σημείο από εκείνο που την είχε παραλάβει. Κοινωνία και ΜΜΕ παίζουν πλέον man to man την ομάδα του (και εκείνη του Βενιζέλου) και νομίζω ότι οι κυβερνώντες το  έχουν αντιληφθεί. Αν το 2011 κλείσει με ένα έλλειμμα κοντά στο 10%, όπως σαφώς είπαν οι τρείς της τρόικας στον κ Β. Βενιζέλο τότε η κυβέρνηση σε δύο χρόνια θα έχει κάνει μία «τρύπα στο νερό». Φυσικά και τα μέτρα περικοπής των εισοδημάτων θα οδηγούσαν σε ύφεση, όπως οδήγησαν σε ύφεση σε κάθε χώρα. Αλλά το ερώτημα είναι πόση από την ύφεση οφείλεται στην πολιτική που εφαρμόζεται και πόση στην πολιτική που αποφασίζεται αλλά δεν εφαρμόζεται. Σε αυτό ο κ Βενιζέλος δεν κατάφερε να συμφωνήσει με την τρόικα. Η συμφωνία τους θα είχε το πρακτικό αντίκρισμα η κυβέρνηση να χρειασθεί να πάρει νέα μέτρα. Ο κ Βενιζέλος απάντησε στην χθεσινή συνέντευξη τύπου όπως περίπου ο ΓΑΠαπανδρέου την άνοιξη του 2010 όταν είχε πει το περίφημο «δεν θέλω να ακούω για μέτρα».
Το πρόβλημα δεν είναι ότι η κυβέρνηση φαίνεται να μην πετυχαίνει –για δεύτερη χρονιά - τους αριθμητικούς της στόχους αλλά το κυριότερο δεν κατάφερε να πείσει τους ανθρώπους που την υποστήριξαν ότι η σωτηρία της χώρας είναι υπόθεση του καθένα μας (σς δείτε ως ακραίο παράδειγμα  τι συμβαίνει με τους πλουσίους που ζητούν να φορολογηθούν σε όλη την Ευρώπη ενώ εδώ σφυρίζουν αδιάφοροι  για να μην πάμε στους δημοσίους υπαλλήλους, τους ελεύθερους επαγγελματίες και όλους τους άλλους που επίμονα ζητούν να πληρώσει κάποιος άλλος το «μάρμαρο»). Η δουλειά της πολιτικής είναι να πείθει για τους στόχους της. Η κυβέρνηση Παπανδρέου μέσα από τη σοβαρότερη αδυναμία του αρχηγού της, την αδυναμία διοίκησης και διαχείρισης, απέτυχε να μετατρέψει τους στόχους σε υλοποιήσιμη πολιτική. Ο χρόνος της έχει προ πολλού τελειώσει. Η χώρα χρειάζεται έναν νέο μεταρρυθμιστικό πόλο που δεν είναι κανένας από τους σχηματισμούς της σημερινής Βουλής αν και σε όλους υπάρχουν δυνάμεις που θα μπορούσαν να τον συγκροτήσουν.
Δεν είναι βέβαιο πόσος χρόνος μας απομένει στο ευρωνόμισμα, όσο αυτό υπάρχει. Σε κάθε κοινωνικό χώρο υπάρχουν δυνάμεις που θέλουν να ξεφύγει η χώρα από τη βαλκανική της μιζέρια και να γίνει ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος με ισονομία και μία οικονομία που να μπορεί να στέκεται στον κόσμο με μικρούς αλλά γερούς θεσμούς και μία πολιτική χωρίς συμπλέγματα απέναντι στους έξω. 

Η συναίνεση με τα «παρακαλώ» φαίνεται να μη δουλεύει και η ΝΔ πρέπει να πάρει τις ευθύνες για όσα λέει και όσα κάνει .Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν μαγική τρόποι να γίνουν αυτά .
 
Ας πάμε σε εκλογές .Μόνο που όπως είπε ένας πρώην πρωθυπουργός «αν οι ξένοι μας αφήσουν να πάμε ίσως να σημαίνει ότι μας έχουν ξεγράψει».Και αυτό πρέπει να το ξέρουν αυτοί που κυβερνούν και οι άλλοι που θα κυβερνήσουν.

Απο:protagon