Η μεγάλη συρρίκνωση μόλις άρχισε...

Το σήμα για την έναρξη της μεγάλης συρρίκνωσης έχει δοθεί... Δόθηκε με την έγκριση του σχεδίου ανακεφαλαιοποίησης των ευρωπαϊκών τραπεζών από την ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής της 26ης Οκτωβρίου. Ως το τέλος Ιουνίου 2012, όλες οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα πρέπει να έχουν πραγματοποιήσει διαγραφές επί της
 

αξίας των ελληνικών τίτλων τους στις τιμές της αγοράς και να έχουν αυξήσει τον δείκτη βασικής κεφαλαιακής επάρκειας Core Tier 1 στο 9%.
 

Το αίτημα των πολιτικών αρχών προς τις τράπεζες, όπως αυτό διατυπώθηκε από τους οικονομικούς αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Αρχής, ήταν η αύξηση του δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας να επιτευχθεί μέσω της άντλησης νέων κεφαλαίων από τις αγορές, ή εναλλακτικά μέσω της αποδοχής κρατικών κεφαλαίων από τις τράπεζες – σενάριο που όμως θα σήμαινε τη μερική κρατικοποίησή τους. Οι τραπεζίτες, παρά ταύτα, αποφάσισαν – όπως είχε εξαρχής απειλήσει ο...
διευθύνων σύμβουλος της Deutsche Bank Γιόζεφ Άκερμαν – η βελτίωση του δείκτη να γίνει μέσω μιας μεγάλης συρρίκνωσης των ισολογισμών τους, της επιτάχυνσης των διαδικασιών απομόχλευσης των ευρωπαϊκών τραπεζών, με όποιο τρόπο καθεμιά τους μπορεί, ανάλογα με το επιχειρηματικό μοντέλο που ακολούθησε και το βασικό περιβάλλον της εθνικής της οικονομίας. Έτσι στην Ευρώπη οι τράπεζες με τους μεγάλους ισολογισμούς και τους λιγότερους οικονομικούς καταναγκασμούς άρχισαν να ξεπουλάνε μαζικά επικίνδυνα στοιχεία ενεργητικού. Αντιθέτως στην Ελλάδα τα πιεσμένα μέχρις εξουθένωσης από την απαξίωση των ελληνικών ομολόγων ιδρύματα μείωσαν περαιτέρω το ρυθμό πιστωτικής επέκτασης της ελληνικής οικονομίας, καταλήγοντας σε μια ενεργητικότατη αποστράγγιση ρευστότητας από την αγορά...
Όπως φαίνεται από τις επίσημες ανακοινώσεις ορισμένων ευρωπαϊκών τραπεζών, για παράδειγμα της γαλλικής BNP Paribas και της ολλανδικής ING Bank, αλλά και από πληροφορίες των αγορών, οι ευρωπαϊκές τράπεζες ξεφορτώνονται σήμερα κυρίως δύο κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων.
Η μία είναι τα υψηλού πιστωτικού κινδύνου ομόλογα των κρατών της ευρωπαϊκής περιφέρειας, κυρίως της Ιταλίας, αλλά και της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας και της Ελλάδας. Όπως έγινε γνωστό την περασμένη βδομάδα, η ΒΝP Paribas ξεφορτώθηκε ιταλικά ομόλογα ύψους 8 δις ευρώ με ζημιές 360 εκατ. ευρώ, ενώ η ING ξεφορτώθηκε ομόλογα της ευρωπαϊκής περιφέρειας ύψους 6 δις ευρώ. Αγοραστής των τίτλων αυτών ήταν κατά βάση η ΕΚΤ – που την περασμένη βδομάδα διπλασίασε το πρόγραμμα αγορών της από τα 5 δις στα 9.5 δις ευρώ – και, κατά πληροφορίες, κάποια hedge funds.
 

Η δεύτερη κατηγορία περιουσιακών στοιχείων που ξεφορτώνονται οι ευρωπαϊκές τράπεζες είναι διάφορα δομημένα πιστωτικά παράγωγα διαφορετικών βαθμών ρίσκου, που αρκετές μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες και κυρίως οι βρετανικές Royal Bank of Scotland, Barclays, HSBC, οι γερμανικές Deutsche Bank και Commerzbank, η ολλανδική ING και οι γαλλικές Societe General και Credit Agricole είχαν αποκτήσει πριν ακόμη σκάσει η αγορά των αμερικανικών στεγαστικών δανείων υψηλού κινδύνου και τα οποία ξεφορτώθηκαν μόνον εν μέρει όταν άρχισε η κρίση και ακολούθησε η απαξίωση των τίτλων αυτών. Τα προϊόντα αυτά περιλαμβάνουν πιστωτικά παράγωγα βασισμένα σε στεγαστικά δάνεια εμπορικών ακινήτων και αστικής ανάπτυξης και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, καθώς και σε αμερικανικά στεγαστικά δάνεια υψηλού κινδύνου τα οποία πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες διακράτησαν προσδοκώντας ανάκαμψη της αμερικανικής και ευρωπαϊκής αγοράς ακινήτων, αλλά σήμερα, υπό την απειλή μιας ύφεσης διπλού πάτου στην Ευρώπη, της αναιμικής ανάπτυξης της Αμερικής και κυρίως της απαίτησης για αυξημένο δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας Tier 1 9% αποφάσισαν να ξεφορτωθούν. Αγοραστές εδώ βγαίνουν κάποια hedge funds που εκτιμούν ότι η αγορά ακινήτων βρίσκεται χαμηλά και αξίζει να αγοράσει κανείς τώρα και να περιμένει σύντομα αποδόσεις.
Αυτά συμβαίνουν στας Ευρώπας... Στην Ελλάδα όμως όπου ο άλλοτε κραταιός τραπεζικός κλάδος βρίσκεται υπό την τριπλή μέγγενη της υποχρέωσης για διαγραφές επί των ελληνικών τίτλων του της τάξης του 50%, της βαθύτατης ύφεσης που πνίγει επιχειρήσεις και νοικοκυριά και αυξάνει τις επισφάλειες και της ενιαίας ευρωπαϊκής υποχρέωσης για δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας 9%, οι τράπεζες μας προσπαθούν να εξοικονομήσουν ρευστότητα και ρίσκο κάνοντας αρνητικό το δανεισμό του ιδιωτικού τομέα. Τα στοιχεία για το μήνα Σεπτέμβριο που έδωσε χτες στη δημοσιότητα η Τράπεζα της Ελλάδος είναι πλέον σοκαριστικά. Ο ετήσιος ρυθμός μεταβολής της συνολικής χρηματοδότησης του ιδιωτικού τομέα μειώθηκε σε -2,2% το Σεπτέμβριο, από -1,3% τον Αύγουστο και 0% το Δεκέμβριο του 2010. Συνολικά, λέει η Τράπεζα της Ελλάδας, το Σεπτέμβριο 2011 η καθαρή ροή της χρηματοδότησης προς τον ιδιωτικό τομέα – επιχειρήσεις, ελεύθερους επαγγελματίες, αγρότες, ατομικές επιχειρήσεις και νοικοκυριά – ήταν αρνητική κατά 1.059 δις ευρώ. Δηλαδή με άλλα λόγια, το μήνα Σεπτέμβριο πάνω σε όσα μας στράγγισε το κράτος με τη μόνιμη αύξηση της φορολογίας, την έκτακτη εισφορά εισοδήματος, τέλους επιτηδεύματος κλπ, προστέθηκαν οι τράπεζες που στράγγισαν άλλο 1 δις ευρώ από την αγορά.
Τι καλά!... Πόση ύφεση είπαμε ότι προβλέπεται για το 2012;

Από badmoney