Συνδικαλιστές που εκδικούνται την κοινωνία

Του Σταμάτη Ζαχαρού

Η αυτοδικία είναι επικίνδυνη υπόθεση,  πολύ περισσότερο μάλιστα όταν δεν αφορά μεμονωμένα περιστατικά αλλά ολόκληρες κοινωνικές ομάδες. Η χθεσινή απόφαση των εργαζόμενων στο ΕΚΑΒ για στάση εργασίας, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη σύλληψη του «δικού τους» συνδικαλιστή, εμπίπτει μεταξύ άλλων στα όρια της αυτοδικίας και αποδεικνύει πόσο επικίνδυνοι μπορούν να γίνουν μερικοί «κολλημένοι» εργατοπατέρες όταν χάσουν το μέτρο.

Οι συνδικαλιστές κατ΄αρχάς δεν δέχονται να τους αντιμετωπίζουν

οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές σαν τους υπόλοιπους πολίτες. Μπορεί να παραβιάζουν το μισό ποινικό κώδικα αλλά θεωρούν ότι οι πράξεις τους είναι αποτέλεσμα λαϊκής απαίτησης. Το πόσο λαϊκή είναι βεβαίως δεν έχει μετρηθεί ποτέ. Ακόμη όμως και αν δεχθούμε ότι οι αγώνες κερδίζονται όταν κάποιος περάσει τα όρια, έχει σημασία πόσο τα παραβιάζει, με ποια αφορμή και βεβαίως ποια ακριβώς όρια παραβιάζονται.

Ανεβάζοντας χειρόφρενο στο ΕΚΑΒ για τρεις ολόκληρες ώρες ενδέχεται να θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Το επάγγελμα για το οποίο προσελήφθησαν, δεν είναι μια οποιαδήποτε υπηρεσία.  Η διακομιδή ασθενών αποτελεί εν μέρει και λειτούργημα και οφείλουν να αντιμετωπίζουν την εργασία τους με τη δέουσα ευθύνη.

Η απόφαση για στάση εργασίας ως «αντίποινα»  για τη σύλληψη του επαγγελματία συνδικαλιστή αφενός δεν μοιάζει υπεύθυνη, αφετέρου στρέφεται κυρίως κατά της κοινωνίας, εκτός και αν πιστεύουν ότι αν αρρωστήσει κάποιος «μνημονιακός» βουλευτής θα καλέσει το ΕΚΑΒ και θα περιμένει στωικά μέχρι τη λήξη της απεργίας για να τον διακομίσουν στο Γενικό Κρατικό.

Δυστυχώς για την κοινωνία αλλά και για τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποί τους που για δεκαετίες πατρονάρονται φανερά από τα κόμματα και αποτελούν μέρος του πελατειακού συστήματος και της συνδιαλλαγής, θεωρούν τους οργανισμούς στους οποίους εργάζονται «δικά τους μαγαζιά».

Θεωρούν ότι κάνουν χάρη στην κοινωνία και αν δεν είναι πολύ χαρούμενοι με όσα συμβαίνουν, κατεβάζουν τα ρολά. Δυστυχώς, είμαστε εγκλωβισμένοι σ’ αυτό το αδίστακτο σύστημα και απαιτείται πολύ κόπος και μεγάλη αποφασιστικότητα για να ξεφύγουμε...

Aπο:capital