Ανθρωποι και αριθμοί...

---

Καθώς οδεύουμε προς τις εκλογές του Μαΐου, η κυβέρνηση επιχειρεί να συγκροτήσει ένα σενάριο αισιοδοξίας και σταδιακής εξόδου από την κρίση, με βάση το «πρωτογενές πλεόνασμα», την ελάφρυνση του χρέους και κάποιους δείκτες της οικονομίας (έστω επιλεκτικούς).
Το «σχήμα» είναι, «φάγαμε το βόδι, έμεινε η ουρά» και άρα υπό προϋποθέσεις η ελληνική οικονομία πλησιάζει να μπει σε μια διαδικασία ανάκαμψης.

 

Στοιχεία για μια «άλλη πορεία» της χώρας, αφού οδηγηθήκαμε με δικά μας λάθη και των δανειστών μας στον «πάτο», υπό προϋποθέσεις, υπάρχουν. Δεν μπορούμε να τα μηδενίζουμε όλα ούτε να καταστροφολογούμε ασύστολα. Αλλά «υπό προϋποθέσεις» που σήμερα είναι ζητούμενες και ασαφείς (τρόικα, χρέος, κενά, δανεισμός, μεταρρυθμίσεις κλπ.). Αυτό είναι το ένα πρόβλημα, το οποίο όσο παραμένει ανοιχτό δημιουργεί κρίσιμες ασάφειες στο «σενάριο αισιοδοξίας» αποδυναμώνοντας την πειστικότητά του εν όψει των εκλογών. Ιδίως όταν ο χρόνος εξαντλείται... Το δεύτερο όμως και μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η καθημερινότητα που βιώνουν οι Ελληνες πολίτες, που έρχεται σε σύγκρουση με το «σενάριο αισιοδοξίας». Το οποίο, ακόμα κι αν υλοποιηθεί, έχει ένα μεγάλο «μεταβατικό στάδιο» για να εμφανιστούν τα πρώτα θετικά στοιχεία. Λόγου χάρη, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ η ανεργία το 2013 έφτασε στο 28%, με αυξητική τάση, παρά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης περί ελαφράς ανακοπής και μείωσης... Οι απασχολούμενοι μειώθηκαν κατά 3,1%. Αντε να «κουμπώσει» αυτή η κατάσταση με... αισιοδοξία ανάκαμψης! Αλλο παράδειγμα οι «μεταρρυθμίσεις» στον ΕΟΠΥΥ και το «πλαφόν στη συνταγογράφηση» που, παρά τις οποιεσδήποτε καλές προθέσεις, έχουν οδηγήσει σε απίθανη ταλαιπωρία 10 εκατ. ασφαλισμένους.
Τα παραδείγματα πολλά. Στη βιομηχανία, στις κατασκευές, στους μικρομεσαίους, στην τραπεζική ρευστότητα, στην υπερφορολόγηση, στις λειτουργίες του δημόσιου τομέα, στους αγρότες κλπ. Το «χάσμα» μεταξύ μιας μεσομακροπρόθεσμης ανάκαμψης και τρέχουσας πραγματικότητας είναι μεγάλο. Η προβολή των «επιτυχιών του μέλλοντος» δεν αρκεί. Εξ ου και το δίλημμα των προσεχών εκλογών δεν θα έχει βάση το «αισιόδοξο σενάριο». Το δίλημμα θα είναι μεταξύ «φόβου για το χειρότερο» και «φυγής προς τα εμπρός» με πολλά ερωτηματικά...

 

Παναγιώτης Παναγιώτου

Απο: ethnos