ΑΦΙΕΡΩΜΑ - ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΓΩΝΑ ΣΤΗ ΛΑΡΚΟ - Αγώνας δίκαιος, με διάρκεια και αντοχή

Το χρονικό της μάχης που ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο και συνεχίζεται

Την περασμένη Τρίτη συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τη σύσκεψη που οργανώθηκε με πρωτοβουλία του Συνδικάτου Μετάλλου Φθιώτιδας, στις 8 Δεκέμβρη 2019, στον οικισμό της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα, όπου πάνω από 120 σωματεία, άλλοι μαζικοί φορείς συμμετείχαν και συνυπέγραψαν το κάλεσμα για κοινό αγώνα και συστρατεύθηκαν με τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ στην «πάλη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, για το δικαίωμα στη ζωή και τη δουλειά». Με επιμέλεια της Επιτροπής Περιοχής Στερεάς - Εύβοιας του ΚΚΕ, ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει ένα αφιέρωμα σ' αυτόν τον πολύμηνο αγώνα, τους βασικούς σταθμούς, την πείρα και ορισμένα βασικά συμπεράσματα.

Η σύσκεψη πριν από έναν χρόνο αποτέλεσε την αφετηρία για τον μεγαλειώδη αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, βάζοντας τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις. 

 

 

 

 

Εναν αγώνα δίκαιο που έβαλε εμπόδια στην εφαρμογή των διαλυτικών σχεδιασμών της κυβέρνησης, η οποία εκείνες τις μέρες ανακοίνωνε ότι η ΛΑΡΚΟ τίθεται σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης με σκοπό είτε την ιδιωτικοποίηση είτε το κλείσιμο.

Σε αυτόν τον αγώνα οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ βρήκαν αμέριστη συμπαράσταση από την εργατική τάξη και το λαό, με την πλατιά αλληλεγγύη να τους συντροφεύει καθ' όλη τη διάρκειά του. Εργαζόμενοι από κάθε γωνιά της Στερεάς Ελλάδας, την Αττική, εκπρόσωποι συνδικάτων ακόμη και από τη Μακεδονία, συνταξιούχοι, ανάμεσα στους οποίους και παλιοί εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, αγρότες, γυναίκες και μαθητές στάθηκαν στο πλευρό τους σε κάθε μεγάλη ή μικρή κινητοποίηση.

Επίσκεψη αλληλεγγύης από σωματεία της Αττικής

Από τη συμμετοχή στα συλλαλητήρια και τις απεργιακές συγκεντρώσεις, τις επισκέψεις στο εργοστάσιο της Λάρυμνας, τις ανακοινώσεις και τα ψηφίσματα μέχρι την υπογραφή του κειμένου που συνέταξε και διακίνησε το Συνδικάτο Μετάλλου.

Στο μεγάλο συλλαλητήριο στην Αθήνα στις 25 Γενάρη, το οποίο σηματοδότησε την έναρξη των κινητοποιήσεων, στην απεργιακή συγκέντρωση στις 11 Φλεβάρη στην πύλη του εργοστασίου της Λάρυμνας, αλλά και στον αποκλεισμό της Εθνικής οδού στο ύψος του Μαρτίνου την επόμενη μέρα.

Ακολούθησαν το μεγάλο συλλαλητήριο στη Χαλκίδα στις 18 Φλεβάρη και ο συμβολικός αποκλεισμός της Υψηλής Γέφυρας, με τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ να ενώνουν τις φωνές τους με τους συναδέλφους τους σε όλη τη χώρα που εκείνη τη μέρα διαδήλωσαν ενάντια στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης.

Τις επόμενες μέρες ακολούθησαν απεργιακές κινητοποιήσεις, Γενικές Συνελεύσεις στην πύλη του εργοστασίου στη Λάρυμνα, στάσεις εργασίας, παρεμβάσεις στα κεντρικά γραφεία της διοίκησης στην Αθήνα, επισκέψεις αλληλεγγύης συνδικάτων, καθώς και η πολυήμερη απεργία των αυτοαπασχολούμενων αυτοκινητιστών και χειριστών μηχανημάτων, τους οποίους η κυβέρνηση φέσωσε με δεδουλευμένα μηνών.

* * *

Συλλαλητήριο στην Αθήνα, στις 25/1/2020

Οι ιδιαίτερες συνθήκες που διαμόρφωσε το πρώτο κύμα της πανδημίας του κορονοϊού στα μέσα Μάρτη και η επιδίωξη της κυβέρνησης να επιβάλει σιωπητήριο στις εργατικές διεκδικήσεις, δεν στάθηκαν εμπόδια στον αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ. Στις 8 Μάρτη και στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Μέρας της Γυναίκας, οι Ομάδες Γυναικών Λοκρίδας και Λαμίας της ΟΓΕ πραγματοποίησαν συγκέντρωση στην πύλη του εργοστασίου στη Λάρυμνα.

Μέσα σε συνθήκες πανδημίας οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, με συλλογικές διαδικασίες, οργάνωσαν τα επόμενα βήματα του αγώνα τους, που εκφράστηκαν με τέσσερις 24ωρες απεργίες μέσα στο Μάη, οι οποίες αποφασίστηκαν σε μαζική Γενική Συνέλευση του επιχειρησιακού σωματείου στο εργοστάσιο στη Λάρυμνα και των άλλων σωματείων της ΛΑΡΚΟ, κάνοντας αρχή την Εργατική Πρωτομαγιά με απεργιακή συγκέντρωση στο εργοστάσιο της Λάρυμνας.

Παράλληλα, εκείνο το διάστημα, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ προχώρησαν σε διήμερη κατάληψη των γραφείων της διοίκησης στο εργοστάσιο, αντιδρώντας στην πρόθεση του ειδικού εκκαθαριστή να προχωρήσει σε απολύσεις. Η άμεση απάντηση των εργαζομένων εμπόδισε αυτά τα σχέδια, ενώ την ίδια στιγμή ανέδειξε στην πράξη ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να «γυρίσουν μόνοι τους το γρανάζι της παραγωγής» σε εργοστάσιο και μεταλλεία.

Γενική Συνέλευση στην πύλη

Οι απεργίες του Μάη προετοίμασαν τη νέα κάθοδο των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ στην Αθήνα και το συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε στις 13 του Ιούνη στο Σύνταγμα, όπου για μία ακόμη φορά τα συνδικάτα της Αττικής διοργάνωσαν μαζική υποδοχή και συναυλία αλληλεγγύης, με τη συμμετοχή καταξιωμένων καλλιτεχνών και πρωτοβουλία του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου.

Το καλοκαίρι αξιοποιήθηκε για την ανασύνταξη του αγώνα, με συσκέψεις, αλλά και εκλογές για ανάδειξη νέου ΔΣ στο Συνδικάτο Μετάλλου. Εκλογές από τις οποίες βγήκε ενισχυμένο, καθώς οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της Λάρυμνας αναγνώρισαν την ξεκάθαρη στάση και την καθοριστική συμβολή του στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους.

* * *

Η ανασύνταξη των δυνάμεων αποδείχθηκε μεγάλης σημασίας στην προετοιμασία των εργαζομένων απέναντι στη νέα προσπάθεια της κυβέρνησης να τους αποπροσανατολίσει, να τους διασπάσει και να κάμψει την αγωνιστικότητά τους. Οι εργαζόμενοι δεν «τσίμπησαν» το «τυράκι» του «κοινωνικού πακέτου» - διαβατηρίου ανεργίας που τους πέταξε η κυβέρνηση για να ανοίξει το δρόμο των απολύσεων. Σε μαζική Γενική Συνέλευση και ψηφοφορία σε κάλπη οι εργαζόμενοι απέρριψαν το δόλωμα της κυβέρνησης και αποφάσισαν νέες απεργιακές κινητοποιήσεις.

Απεργιακή συγκέντρωση στη Λάρυμνα

Η πρώτη από αυτές έγινε στις 17 Οκτώβρη με καθολική συμμετοχή και συγκέντρωση στην πύλη του εργοστασίου της Λάρυμνας, όπου για μία ακόμη φορά εκφράστηκε η αλληλεγγύη συνδικάτων και μαζικών φορέων.

Ακολούθησε νέα απεργιακή κινητοποίηση στις 26 Νοέμβρη, σε συντονισμό με εκατοντάδες άλλα Σωματεία, Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες, μέρα κατά την οποία εργαζόμενοι σε ολόκληρη τη χώρα απαίτησαν από την κυβέρνηση να αποσύρει κάθε σκέψη να φέρει «την ανατροπή του αιώνα» με ν/σ που καταργεί το 8ωρο και καθιερώνει τη 10ωρη δουλειά, να μην τολμήσει να βάλει νέα εμπόδια στη συλλογική οργάνωση και δράση των εργαζομένων μέσα από τα συνδικάτα τους, διεκδίκησαν μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής τους απέναντι στην πολιτική που, για λογαριασμό της κερδοφορίας των ομίλων, τους αφήνει απροστάτευτους στην πανδημία.

Αίτημα με διαχρονική αξία για τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ, που έχουν θρηνήσει δεκάδες συναδέλφους τους, εκατοντάδες ακόμη έχουν σακατευτεί από τα εγκληματικά «ατυχήματα» και τις επαγγελματικές ασθένειες, ενώ μήνες τώρα είναι απροστάτευτοι απέναντι στον κορονοϊό.

* * *

Ο αγώνας στη ΛΑΡΚΟ έχει αποτελέσματα. Η κυβέρνηση δεν περίμενε τέτοια αντίσταση, συνοχή και αντοχή από τους εργαζόμενους έχοντας μάλιστα ισχυρές θέσεις και μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα της ΛΑΡΚΟ. Δεν πέρασε η τακτική της υπονόμευσης και της διάσπασης του μετώπου των εργαζομένων που έχει χτιστεί πάνω στα κοινά συμφέροντά τους. Οπως δεν πέρασαν η διάσπαση των επιχειρησιακών σωματείων και η απομόνωση του Συνδικάτου Μετάλλου.

Αποκλεισμός της Εθνικής οδού, στο Μαρτίνο

Περίμενε ότι τα σχέδιά της θα περνούσαν χωρίς ουσιαστική αντίδραση και κυρίως προσδοκούσε να ξεμπερδέψει γρήγορα με τους εργαζόμενους. Το ότι έχει περάσει ένας χρόνος με όλους τους εργαζόμενους μέσα στους χώρους δουλειάς, με αυξανόμενο το πολιτικό κόστος από τη δράση και την αντίσταση των εργαζομένων, αποτελεί ήττα της κυβέρνησης.

Σήμερα, έναν χρόνο μετά, το αίτημα της ενιαίας λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, με εξασφάλιση όλων των δικαιωμάτων των εργαζομένων και όλων των θέσεων εργασίας, είναι επίκαιρο όσο ποτέ.

Κρίσιμο και καθοριστικό ζήτημα από εδώ και πέρα, που ο αγώνας μπαίνει στην πιο κρίσιμη φάση του, είναι να κρατηθεί αρραγές αυτό το μέτωπο όλων των σωματείων και να συνεχιστεί η πάλη για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων μπροστά σε κάθε εξέλιξη.

Σε κάθε περίπτωση, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ θα βρουν τον τρόπο να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Η δράση των κομμουνιστών μέσα στο καμίνι αυτής της σκληρής μάχης αποτελεί εγγύηση για την οργάνωση της πάλης, την ενότητα των εργαζομένων, την αντοχή και την προοπτική του αγώνα...

 

 Απο: rizospastis.gr