«Κάποιοι αποφάσισαν ότι πρέπει να την πετάξουν από πάνω τους αυτήν την εταιρεία, να την χαρίσουν σε κάποιον, σε ιδιωτικά συμφέροντα προφανώς, προσβλέποντας βέβαια στο μέλλον στην κερδοφορία της εταιρείας. Παραγκωνίζοντας ότι αυτό είναι εθνικός πλούτος της Ελλάδας ότι δεν ανήκει σε κάποιον, ανήκει σε όλον τον ελληνικό λαό» τόνισε στο ΤPP η Ολυμπία Ματσούκα, από το Σωματείο των Εργαζομένων στην Εύβοια.
«Η ΛΑΡΚΟ είναι από τις ιστορικές και μεγαλύτερες βαριές βιομηχανίες της Ελλάδας, με δραστηριότητα πάνω από μισό αιώνα» εξήγησε αρχικά η Ολυμπία Ματσούκα, από το Σωματείο Εργαζομένων της Εύβοιας, στο ΤPP.
Σε ανοιχτή τους επιστολή προς τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη και τα κόμματα, την Τετάρτη, τα Σωματεία των εργαζομένων τόνισαν:
«Λόγω της μεταστροφής της παγκόσμιας παραγωγής στην «πράσινη μετάβαση» και την ηλεκτροκίνηση, απαιτείται η κατασκευή συσσωρευτών ενέργειας (μπαταρίες) από τα δυσεύρετα απαραίτητα συστατικά που είναι τα υπάρχοντα – χαρακτηρισμένα ως στρατηγικής σημασίας από την Ε.Ε. – προϊόντα της ΛΑΡΚΟ (Νικέλιο και Κοβάλτιο), των οποίων άμεσα και για παρά πολλά χρόνια η ζήτηση θα πολλαπλασιαστεί με αντίστοιχη αύξηση των τιμών.
Ήδη, αυτές τις ημέρες η τιμή του Νικελίου έσπασε κάθε ιστορικό ρεκόρ όλων των εποχών, κυμαινόμενη σε ασύλληπτα νούμερα δεκάδων χιλιάδων $/ton, αγγίζοντας στις 8/3/2022 τις 101.365$/tοn, ενεργοποιώντας τη διακοπή της διαπραγμάτευσης του νικελίου στο Χρηματιστήριο Μετάλλων του Λονδίνου (LME), ενώ σύμφωνα με δημοσιευμένες μελέτες διεθνών οργανισμών, όπως η πρόσφατη του ΔΝΤ, λόγω της ηλεκτροκίνησης, αναμένονται τεράστιες αυξητικές τάσεις, οι οποίες θα είναι σταθερές και μεγάλης διάρκειας»
«Όλος ο κόσμος μιλάει για το νικέλιο, έχουν κλείσει διεθνή χρηματιστήρια για την τρελή του πορεία λόγω του πολέμου, αλλά ούτως ή άλλως έχει το τελευταίο εξάμηνο μία ανοδική πορεία το νικέλιο ως προϊόν» υποστήριξε η Ολυμπία Ματσούκα, εξηγώντας στη συνέχεια αναλυτικά το πώς συσσωρεύτηκαν τα χρέη της εταιρείας, από τις υπέρογκες χρεώσεις της ΔΕΗ στο ρεύμα, ενάντια στις οποίες η ΛΑΡΚΟ δικαιώθηκε πέντε χρόνια αργότερα, αλλά το χρέος παρέμεινε, μέχρι ένα πρόστιμο της Ε.Ε. για «κρατικές ενισχύσεις».
Ανέφερε επίσης πως πριν 3 χρόνια, πριν μπει η εταιρεία σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, όταν το νικέλιο πουλιόταν στα 8.000 δολάρια ο τόνος, ο κύκλος εργασιών της ΛΑΡΚΟ ήταν 300 εκατ. ετησίως. Αυτήν τη στιγμή, όπως προσπάθησαν να εξηγήσουν οι εργαζόμενοι στον Υπουργό Οικονομικών, Χρήστο Σταϊκούρα, «στην τελευταία συναλλαγή που έγινε, πουλήθηκε ο τόνος 48.000 ευρώ».
Με αυτό το επιχείρημα, οι εργαζόμενοι κάνουν λόγο για «αστρονομικά» και «ασύλληπτα» πιθανά κέρδη για το δημόσιο, αν η εταιρεία ξαναλειτουργήσει πλήρως, αντί να βρίσκεται στο «10% της παραγωγικής διαδικασίας, λόγω της ειδικής εκκαθάρισης» όπως συμβαίνει σήμερα.
«Αυτή τη στιγμή είμαστε στο 10% της παραγωγικής διαδικασίας και αυτό πολύ απλά γιατί πριν από δύο χρόνια μπήκε στο καθεστώς της ειδικής διαχείρισης, γιατί πολύ απλά κάποιοι αποφάσισαν ότι πρέπει να την πετάξουν από πάνω τους αυτήν την εταιρεία, να την χαρίσουν σε κάποιον, σε ιδιωτικά συμφέροντα προφανώς, προσβλέποντας βέβαια στο μέλλον στην κερδοφορία της εταιρείας. Παραγκωνίζοντας ότι αυτό είναι εθνικός πλούτος της Ελλάδας ότι δεν ανήκει σε κάποιον, ανήκει σε όλον τον ελληνικό λαό».
«Αυτή τη στιγμή έχει δρομολογηθεί από το κράτος ότι 30 Μαρτίου θα απολυθούμε όλοι, μιλάμε για ομαδικές απολύσεις. Έχουν γίνει διαβουλεύσεις, τυπικές καθαρά. Ουρλιάζαμε φωνάζαμε δεν μας άκουσε κανένας. Ακούγανε μόνο τον εαυτό τους και τους ενδιέφερε μόνο η τυπική διαδικασία. Εμείς προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε. Είναι το μέλλον μας. Περιμένουμε την ερχόμενη εβδομάδα που λήγει ο διαγωνισμός. Οι δύο ξεχωριστοί διαγωνισμοί που διεξάγονται αυτή τη στιγμή, γιατί το εργοστάσιο είναι του Δημοσίου, τα μεταλλεία ανήκουν στον εκκαθαριστή. Το εργοστάσιο το βγάζει σε διαγωνισμό το ΤΑΙΠΕΔ, ενώ τα υπόλοιπα ο ειδικός εκκαθαριστής και περιμένουμε το ενδιαφέρον των επενδυτών. Μέχρι στιγμής έχουν μείνει τρεις οι επενδυτές που ενδιαφέρονται. Είναι ο Μυτιληναίος είναι η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και μία ιρλανδική εταιρεία. Περιμένουμε τις εξελίξεις. Το γεγονός είναι ότι 30 Μαρτίου 1060 εργαζόμενοι είμαστε άνεργοι» συνεχίζει η κ.Ματσούκα.
«Οι 300 απ’ αυτούς ξεσπιτώνονται από τα σπίτια γιατί μένουν στον οικισμό στο Κόκκινο. Οι άνω των 55 ετών θα απορροφηθούν σε κοινωφελή εργασία, που ουδέποτε μας έχουν εξηγήσει ούτε τις αποδοχές, ούτε τι θα γίνουν αυτοί οι εργαζόμενοι, πού θα πάνε, αν θα πάνε την επόμενη μέρα ή μετά από ένα χρόνο. Οι υπόλοιποι που είναι από 55 ετών και κάτω θα ξαναπροσληφθούν back to back όπως είπε η γραμματέας του Υπουργείου Εργασίας, κ. Στρατινάκη με τρίμηνη σύμβαση ορισμένου χρόνου» εξήγησε στη συνέχεια.
Στην ανοιχτή τους επιστολή, οι εργαζόμενοι ζητούν:
- Να σταματήσει άμεσα το σχέδιο αναγκαστικής εξόδου από την εταιρία των 300 εργαζομένων που έχουν συγκεντρωμένη τη μοναδική τεχνογνωσία της ΛΑΡΚΟ. Θα είναι εγκλήματικό να χαθεί ένα σημαντικό κεφάλαιο της ΛΑΡΚΟ πριν βρεθεί οριστική λύση στο θέμα της εξυγίανσής της. Θα είναι επικίνδυνο για την ασφαλή λειτουργία, την απαξιώνει ακόμη περισσότερο και την οδηγεί σε ενδεχόμενο κλείσιμο. Σε κάθε περίπτωση, η οποιαδήποτε μεταβολή των εργασιακών σχέσεων, πρέπει να απευθύνεται στο σύνολο του προσωπικού και μέσα από μια ουσιαστική διαβούλευση με τους εργαζόμενους.
- Λόγω των ειδικών συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί στην Χώρα μας και όχι μόνο, σε σχέση με ότι ίσχυε πριν τρία χρόνια, να εξεταστεί κάθε δυνατή εναλλακτική εξυγίανση των συσσωρευμένων υποχρεώσεων της ΛΑΡΚΟ, με γνώμονα την πλήρη αξιοποίηση των αναπτυξιακών της δυνατοτήτων και τη διασφάλιση της ενιαίας λειτουργίας, των θέσεων εργασίας και όλων των νόμιμων εργασιακών δικαιωμάτων. Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα της έκβασης του υφιστάμενου σχεδίου εξυγίανσης που διαφαίνεται μη αποτελεσματικό, η απώλεια και έστω μιας ημέρας από την ασφαλή παραγωγική δυνατότητα της ΛΑΡΚΟ, είναι σημαντική.
- Να δοθεί η δυνατότητα στους εργαζόμενους να ενημερώσουν τις αρμόδιες κοινοβουλευτικές επιτροπές, προκειμένου να καταθέσουν και τις ρεαλιστικές προτάσεις τους (όπως έχουν κατατεθεί επίσημα στη διαδικασία διαβούλευσης ομαδικών απολύσεων στις 3/3/2022), προκειμένου να επιτευχθεί η υποτιθέμενη πρόθεση που εμπεριέχεται στην «πρόσκληση διαβούλευσης» της ειδικής διαχείρισης, «με γνώμονα την εξασφάλιση της ενιαίας λειτουργίας και την διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων του προσωπικού της ΛΑΡΚΟ», χωρίς να διακυβεύεται είτε η παραπέρα απαξίωση είτε το οριστικό κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ με τραγικές συνέπειες για τους εργαζόμενους τις τοπικές κοινωνίες και το δημόσιο συμφέρον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου