Ανασφαλείς, απαισιόδοξοι και καθόλου ικανοποιημένοι οι Έλληνες

«Πόσο ικανοποιημένοι είναι οι Έλληνες από την ποιότητα ζωής τους» είναι το ερώτημα στο οποίο επιχειρεί να απαντήσει έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών... Τα αποτελέσματά της είναι κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικά!

Αντικείμενο της έρευνας, που δημοσιεύτηκε από την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», είναι η ποιότητα της ζωής στην Ελλάδα το έτος 2010, μέσα από τις απαντήσεις των πολιτών για κρίσιμα εθνικά και προσωπικά ζητήματα. Πραγματοποιήθηκε από το τμήμα Στατιστικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών με επιστημονικό υπεύθυνο τον καθηγητή και πρόεδρο του τμήματος, Επαμεινώνδα Ε. Πανά. Η έρευνα με τίτλο «Ποιότητα ζωής στην Ελλάδα - Έρευνα 2010» έλαβε χώρα την περίοδο 6/12/2010 έως 12/12/2010 σε δείγμα πληθυσμού 1.462 ατόμων άνω των 18 ετών απ' όλη τη χώρα, με τηλεφωνικές συνεντεύξεις και χρήση ερωτηματολογίου.
«Ποια είναι η ποιότητα ζωής των Ελλήνων;». «Ο όρος "ποιότητα ζωής" είναι μια πολυδιάστατη έννοια και μπορεί να οριστεί μέσω της περιγραφής τομέων ζωής που είναι αναγκαίοι για τη συμπεριφορά των ατόμων ως ανεξάρτητων και αυτόνομων όντων», απαντά ο καθηγητής Ε. Πανάς. Στη συγκεκριμένη έρευνα η μέτρηση της ποιότητας ζωής πραγματοποιείται με τη βοήθεια υποκειμενικών δεικτών που αντικατοπτρίζουν τις αντιλήψεις των πολιτών για την εικόνα της ποιότητας ζωής: το δείκτη ατομικής ποιότητας ζωής (που μετράει τις απόψεις των πολιτών για την ικανοποίησή τους από τη ζωή τους) και το γενικό δείκτη ποιότητας ζωής (που έχει να κάνει με την ικανοποίηση των πολιτών από τη ζωή στην Ελλάδα).
Σύμφωνα με τη μελέτη, η ελληνική κοινή γνώμη κατά το διάστημα διεξαγωγής της έρευνας αντιμετώπιζε έναν καταιγισμό αρνητικών γεγονότων -σκάνδαλο Βατοπεδίου, σκάνδαλο Siemens, οικονομική κρίση, διαφθορά, ατιμωρησία. «Αντιμετωπίζοντας καθημερινώς τη βροχή των σκανδάλων και του πανικού που υφίσταται ο κάθε Ελληνας πολίτης, οι ερωτηθέντες αποκαλύπτουν τις αληθινές συνιστώσες της ζωής στην Ελλάδα, συνιστώσες που, προφανώς, δεν τις αποκαλύπτουν διάφορα μεγέθη, όπως το ΑΕΠ, ο πληθωρισμός και άλλες οικονομικές παράμετροι».
Ποσοστό 29,2% των συμμετεχόντων στην έρευνα δηλώνει καθόλου ή λίγο ικανοποιημένο από τη ζωή του, απαντώντας στο ερώτημα «πόσο ικανοποιημένος θα λέγατε ότι είστε γενικά». Μικρότερο ποσοστό ικανοποίησης, μάλιστα, παρουσιάζεται στις γυναίκες και στις ηλικίες 45-59, την ώρα που πιο ικανοποιημένοι απ' όλους εμφανίζονται οι νέοι κάτω των 29 ετών. Η αίσθηση ευαρέσκειας φαίνεται να σχετίζεται με το επίπεδο εκπαίδευσης (όσο υψηλότερο είναι τόσο πιθανότερο να παρατηρείται μεγαλύτερη ικανοποίηση) και με την οικονομική κατάσταση κάθε ερωτηθέντος.
Σχετικά με το επίπεδο διαβίωσης, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εμφανίζονται περισσότερο ικανοποιημένοι από τους νεότερους. Έξι στους 10, δε, δηλώνουν γενικά ικανοποιημένοι από την υγεία τους, αν και το ποσοστό εκείνων που δηλώνουν «μη ικανοποιημένοι» ξεπερνά το 16% -αυξημένο σημαντικά σε σχέση με το αντίστοιχο του 2009, που ήταν στο 9%. Το 54,3% των ερωτηθέντων δηλώνει ευχαριστημένο με ό,τι έχει πετύχει στη ζωή του (στη σχετική ερώτηση την απάντηση «πολύ» έδωσε το 12,7% και «αρκετά» το 41,6%), ενώ το 17,5% εμφανίζεται μη ικανοποιημένο. Το ποσοστό των «μη ικανοποιημένων» αυξήθηκε σε σχέση με την προηγούμενη μέτρηση, που ήταν στο 11%.
Περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες (52%) δηλώνουν απαισιόδοξοι. Πρόκειται για αύξηση 20 μονάδων σε σχέση με την προηγούμενη μέτρηση του 2009 (32%). Ποσοστό 29,3% δεν νιώθουν ούτε αισιοδοξία ούτε απαισιοδοξία.
Μάλλον ανασφαλές για το μέλλον αισθάνεται το 60% των συμμετεχόντων στην έρευνα, ενώ η αίσθηση ασφάλειας που νιώθει το 41% των πολιτών δεν είναι ικανοποιητική. Οι γυναίκες να δηλώνουν σε μεγαλύτερο ποσοστό ότι νιώθουν λιγότερο ασφαλείς.
Από τα ποσοστιαία δεδομένα που εξήχθησαν από τις απαντήσεις «ικανοποίησης» των συμμετεχόντων στην έρευνα (με βάση το φύλο, την ηλικία, το επίπεδο εκπαίδευσης, κ.λπ.) αναδείχθηκε ένας «δείκτης» ποιότητας ζωής, ο οποίος κινείται σε μια νοητή κλίμακα μεταξύ 0 και 100 -όπου τιμή μεγαλύτερη από το 50 δείχνει θετική στάση, ενώ τιμή μικρότερη από το 50 δηλώνει το αντίθετο. Έτσι, ο πιο υψηλός δείκτης ικανοποίησης είναι εκείνος της ελευθερίας έκφρασης (69,9 μονάδες), ενώ ακολουθεί ο δείκτης της υγείας (65,3) και ο δείκτης των προσωπικών σχέσεων (64,2). Στον αντίποδα, ο χαμηλότερος δείκτης είναι εκείνος της μελλοντικής αίσθησης ασφάλειας (29,7) και ο δείκτης της αισιοδοξίας (36,1). Ο συνολικός δείκτης («γενική ικανοποίηση») είναι στο 50,9, βρίσκεται δηλαδή στο μέσον της κλίμακας.
Όλοι ανεξαιρέτως οι δείκτες παρουσιάζουν πτώση σε σχέση με την προηγούμενη μέτρηση, με το δείκτη της αισιοδοξίας να κατακρημνίζεται κατά 10,5 μονάδες από το 2009 και κατά 16,4 μονάδες σε σύγκριση με το 2008, τονίζουν οι ερευνητές.

Τι πιστεύουν οι φοιτητές για τους μετανάστες;

Μια δεύτερη έρευνα, που παρουσιάζεται επίσης από την «Ελευθεροτυπία», του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και του Κέντρου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΚΑΝΕΠ) της ΓΣΕΕ είχε ως στόχο να καταγράψει τη στάση της ελληνικής κοινωνίας απέναντι σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Το πρώτο σκέλος της έρευνας επιχειρεί να αναδείξει τις απόψεις μιας συγκεκριμένης κατηγορίας νέων, των φοιτητών, απέναντι στους μετανάστες που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας. Το δείγμα που κλήθηκε να απαντήσει σε συγκεκριμένες δηλώσεις ήταν 548 φοιτητές και φοιτήτριες που επελέγησαν τυχαία, από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Μακεδονίας, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και τα ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας και Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματά της, το 50% των ερωτηθέντων θεωρεί πως οι μετανάστες πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους γηγενείς. Το 76,2% πιστεύει πως η κοινωνία πρέπει να φροντίζει όλα τα μέλη της, άσχετα με την καταγωγή τους. Το 79,7% αναγνωρίζει πως οι μετανάστες υφίστανται κοινωνικό ρατσισμό και το 68,4% πως βρίσκονται στο κοινωνικό περιθώριο. Το 74,9% διαφωνεί με την άποψη πως ένα κράτος δεν έχει καμία υποχρέωση απέναντι στους μετανάστες που ζουν σε αυτό.
Το 34,9% των φοιτητών διαφωνεί με την άποψη ότι οι μετανάστες ευθύνονται για την αύξηση της εγκληματικότητας, ενώ το 28,1% συμφωνεί. Ένα σημαντικό ποσοστό της τάξης του 36,9% έχει ουδέτερη στάση, αφού ούτε διαφωνεί ούτε συμφωνεί.
Το 49,1% των ερωτηθέντων διαφωνεί με την άποψη ότι οι ξένοι ευθύνονται για την ανεργία των ντόπιων και μόνο το 20,1% συμφωνεί.

Aπο:tvxs