BLOG ΑΠΟ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΓΡΑΦΕΙ:

                                                                                    Ξεπωλείται η ΛΑΡΚΟ

Χίλιοι τριακόσιοι εργαζόμενοι, από έξι διαφορετικούς νομούς της χώρας - μεταξύ αυτών και από το νομό Καστοριάς - κινδυνεύουν να βρεθούν αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας, κατά τους προσεχούς μήνες, αν επιβεβαιωθούν τα σενάρια που κυκλοφόρησαν στον ημερήσιο τύπο, για την “αποκρατικοποίηση” της ΛΑΡΚΟ στα πλαίσια της συμφωνίας του μνημονίου.

Το θέμα είχε ανακινηθεί τον Μάϊο του 2009 από την...τότε κυβέρνηση της Ν.Δ. αλλά συνάντησε τη σφοδρή αντίδραση του βουλευτή πασόκ Φ. Πετσάλνικου, ο οποίος με δηλώσεις του είπε ότι μια τέτοια εξέλιξη θα έχει καταστροφικές συνέπειες για την απασχόληση στο νομό.
Η ΛΑΡΚΟ που θεωρείται η μεγαλύτερη στον κόσμο βιομηχανία παραγωγής νικελίου, από εγχώρια κοιτάσματα, διατηρεί εδώ και χρόνια, μονάδα εξόρυξης νικελίου στην Ιεροπηγή, κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα, όπου απασαχολούνται περί τους ... ντόπιους κατοίκους.λ
Η εταιρεία παρουσίασε κερδοφορία όλα τα προηγούμενα χρόνια, με αποκορύφωμα την περίοδο 2006-2007, που η χρηματιστηριακή τιμή του νικελίού σκαρφάλωσε στα ύψη, τα κέρδη της ΛΑΡΚΟ έφθασαν τα 75 εκατ. ευρώ!
Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε, όταν το “τιμόνι” της ετιαρείας ανέλαβε ο κ. Κων. Θανάσουλας, που ήταν επιλογή του πρώην υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, ο οποίος από την θέση του διευθύνοντος συμβούλου, άρχισε τις σπατάλες, αυξάνοντας τον αριθμό των γενικώνς διευθυντών από 17 σε 52 (!) Ταυτόχρονα αυξήθηκαν κατακόρυφα σε χιλιάδες, οι άμεσα και έμμεσα εξαρτώμενοι με την εταιρεία στους νομούς Φθιώτιδας, Εύβοιας, Βοιωτίας, Καστοριάς και Κοζάνης.
Η ΛΑΡΚΟ αποτέλεσε πρόκληση και για τις τοπικές πολιτικές ηγεσίες, που επιθυμούσαν διακαώς να “βολέψουν” ημετέρους, παραμονές των εκλογών!
Αποκορύφωμα της ασύδοτης διαχείρισης, υπηρξε η απόφαση του τότε διευθύνοντος συμβούλου κ. Θανάσουλα, να προπωλήσει το 2006, το σύνολο της παραγωγής της για τα επόμενα χρόνια, σε τιμή κοντά στα 18.000 δολλάρια ανά τόνο, όταν αυτές του επόμενου χρόνο (2007) ξεπέρασαν ακόμη και τα 50.000 δολλάρια!
Η κίνηση αυτή, που επίσημα αιτιολογήθηκε ως “αντιστάθμισμα κινδύνου”, για λόγους προστασίας από τις διακυμάνσεις στις τιμές του νικελίου αλλά και στην ισοτιμία ευρώ/ δολλαρίου, έφερε την καταστροφή, με ζημίες της τάξης των 80 εκ. ευρώ για την περίοδο 2006-2007!
Η υπόθεση είχε καταγγελθεί τον Απρίλιο του 2007 από 12 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (μεταξύ αυτών και ο Φ. Πετσάλνικος) και ο σάλος που προκλήθηκε τότε, είχε σαν αποτέλεσμα να παρέμβει ο προϊστάμενος της Εισαγγαλίας Πρωτοδικών Αθηνών, ζητώντας διερεύνηση της όλης υπόθεσης.
Η τύχη και τα πορίσματα των εν λόγω ερευνών αγνοούνται, ενώ ο κ. Θανάσουλας είναι πλέον παρελθόν για την εταιρεία, παίρνοντας μαζί του τα όποια ανομήματα συντελέστηκαν κατά την διάρκεια της θητείας του στο “τιμόνι” της ΛΑΡΚΟ.
Στο επιχειρησιακό σχέδιο της νέας διοίκησης, που ανέλαβε το Φεβρουάριο του 2008 αναφέρεται επί λέξη ότι το... εμπνευσμένο πρόγραμμα “αντιστάθμισης του κινδύνου”, που έγινε με την προπώληση της παραγωγής, απέφερε απώλειες 238 εκ. ευρώ μόνο για το 2007, ενώ κάπου 74 εκ. υπολογίζονται οι ζημιές για το 2006!
Η  πτώση των τιμών του νικελίου που ακολούθησε, φτάνοντας μέχρι το 8.500 δολλάρια ανά τόνο, έδωσε την “χαριστική βολή” κατά πολλούς στην ΛΑΡΚΟ.
Το 2008 η εταιρεία έκλεισε με ζημιές της τάξης των 80 εκ. ευρώ!
Μπροστά στον κίνδυνο του καταποντισμού, η νέα διοίκηση αποφάσισε το καλοκαίρι που πέρασε, την... επαναγορά της προπωλημένης παραγωγής νικελίου, με σκοπό να μειώσει την “χασούρα” της εταιρείας. Πληροφορίες αναφέρουν ότι αν η ΛΑΡΚΟ δεν είχε προχωρήσει στην συγκεκριμένη ενέργεια, οι ζημιές για την χρονιά που έφυγε θα ήταν υπερδιπλάσιες! Πληροφορίες αναφέρουν ότι αν η ΛΑΡΚΟ δεν είχε προχωρήσει στην συγκεκριμένη ενέργεια, οι ζημιές για την χρονιά που έφυγε θα ήταν υπερδιπλάσιες! Παράλληλα έγινε γνωστό ότι οι ξηξιπρόθεσμες οφειλές της φτάνουν τα 20 εκ. ευρώ, χωρίς να συνυπολογίζονται τα 4 εκ. ευρώ που δεν πληρώνει κάθε μήνα από τον Νοέμβριο στην ΔΕΗ, για την κατανάλωση ρεύματος, αφού η Επιχείρηση Ηλεκτρισμού δεν προχωράει στην διακοπή της παροχής, επειδή δεν θέλει να μπει “λουκέτο” σε μια εταιρεία που κατέχει σχεδόν το 29% του μετοχικού της κεφαλαίου.
Εκείνη που αβεβαίνει κατακόρυφα, είναι η αγωνία των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ για την επόμενη μέρα... Ήδη το σωματείο των εργαζομένων κάνει λόγο για απολύσεις 120 συμβασιούχων, που έχουν κάποια μορφή εργασιακής σχέσης με την εταιρεία.
Άλλωστε η διοίκηση προχωράει αυτό τον καιρό σε μια αναλυτική καταγραφή του ανθρώπινου δυναμικού της ΛΑΡΚΟ και θεωρείται πολύ πιθανή εξέλιξη η εθελούσια έξοδος ικανού αριθμού εργζομένων, ανάλογα με τις ανάγκες των παραγωγικών μονάδων κατά περιοχή!


ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Η  ΛΑΡΚΟ ιδρύθηκε στις 10 Απριλίου του 1963 με τη συνδρομή της γαλλικής εταιρείας “Le Nickel”, η οποία έβαλε 1,5 εκατ. δολάρια ως μετοχικό κεφάλαιο και ο Μποδοσάκης άλλα 5,5 εκατ. Το 1966, με διευθυντή τον Κ. Γεωργαντά, βγαίνει η πρώτη παραγωγή σιδηρονικελίου, που φτάνει τους 200 τόνους στο δεύτερο εξάμηνο.
Λίγο μετά, οι Γάλλοι θεωρούν ότι η παραγωγή δεν “τρέχει” όσο θα έπρεπε και αποχωρούν, κάνοντας... λάθος! Οι τιμές του νικελίου διεθνώς απογειώνονται και η ΛΑΡΚΟ το 1968 παράγει πια 1700 τόνους, απασχολώντας 620 εργαζόμενους στα μεταλλεία και 750 στις μεταλλουργικές της εγκαταστάσεις, όπου γίνεται η επεξεργασία.
Όλη η πραγωγή, όπως και σήμερα, εξάγεται, καθώς το νικέλιο προορίζεται για μεγάλες χαλυβουργίες, που προμηθεύουν με ανοδείδωτο χάλυβα κλάδους όπως η αυτοκινητοβιομηχανία.

 

 

Απο: kastoriani-estia