Είναι τόσο ανίκανοι, όσο δείχνουν, ή μήπως είναι βαλτοί;

Ποιον να πιστέψεις, τι να πιστέψεις, γιατί να πιστέψεις; Είναι τόσο ανίκανοι, όσο δείχνουν, ή μήπως είναι βαλτοί; Είναι δυνατόν να έχουν γίνει τόσα πολλά λάθη από τόσους λίγους ανθρώπους και σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα; Είναι φανερό πλέον σε όλους ότι η κατάσταση αυτή δεν πάει άλλο. 

 

Ο μόνος που φαίνεται να μην το έχει ακόμη αντιληφθεί είναι ο πρωθυπουργός...
Ο ανασχηματισμός θα μπορούσε να είναι λύση πριν από μερικούς μήνες, όταν η κυβέρνηση έκανε τα πρώτα της στραβοπατήματα. Η κυβέρνηση εθνικής ενότητας θα μπορούσε να είναι από την πρώτη στιγμή, από την επόμενη ημέρα των εκλογών, η λύση στα αδιέξοδα του ίδιου του πολιτικού συστήματος, αλλά το σενάριο «κάηκε» πριν καν ξετυλιχθεί. Οι εκλογές είναι απέλπιδα προσπάθεια ενός χρεοκοπημένου συστήματος να αναγεννηθεί από τις στάχτες του. Γίνονται, όμως, θαύματα στις μέρες μας;
Οι επόμενες ημέρες είναι εξαιρετικά κρίσιμες για το μέλλον της χώρας, για το παρόν και το μέλλον ενός ολόκληρου λαού. Ενός λαού παραστρατημένου, παραπληροφορημένου. Ενός λαού που έχει μάθει ότι πολιτική δράση είναι οι συγκεντρώσεις στις πλατείες, το χειροκρότημα ή η αποδοκιμασία. Χρειαζόμαστε κάτι περισσότερο. Κάποιον να πιστέψουμε, κάτι να πιστέψουμε, έναν λόγο για να πιστέψουμε. Χρειαζόμαστε ελπίδα για το αύριο. Χρειαζόμαστε νέα πρόσωπα, νέες θέσεις, νέες πολιτικές.
Θέλουμε τη χώρα μας πίσω, θέλουμε να επανακτήσουμε το μέλλον για τα παιδιά μας. Θέλουμε να κτίσουμε μία νέα Ελλάδα. Μόνο που το καινούργιο δεν μπορεί να κτιστεί... με φθαρμένα και χρησιμοποιημένα υλικά. Δεν έχουμε άλλο χρόνο για χάσιμο. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε άλλο. Δεν έχουμε τι να περιμένουμε...  

 

του Θανάση Μαυρίδη 

 

Απο:capital