Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Κυβέρνηση
θα αποκτήσει οπωσδήποτε η Ελλάδα μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου.
Είτε είναι πρώτο κόμμα η ΝΔ είτε είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, κυβέρνηση θα
σχηματιστεί και μάλιστα με την πρώτη κιόλας εντολή που θα δώσει ο
Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Αν κερδίσει η ΝΔ, θα κάνει κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, ίσως και με τη ΔΗΜΑΡ αν κριθεί απαραίτητο. Αν νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα κάνει κυβέρνηση με τη στήριξη τόσο της ΔΗΜΑΡ όσο και του ΠΑΣΟΚ, ενδεχομένως και με την ανοχή των Ανεξάρτητων Ελλήνων του Πάνου Καμμένου.
Κυβερνητική λύση θα δώσει ουσιαστικά το ΠΑΣΟΚ, το οποίο, καθώς βρίσκεται στη φάση της αποσύνθεσής του, θα στηρίξει πρόθυμα τόσο τη ΝΔ όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να προχωρήσει στη μετάλλαξή του στις καλύτερες δυνατές συνθήκες, ως ελάσσων κυβερνητικός εταίρος.
Ισχυρή κυβέρνηση όμως αποκλείεται να υπάρξει. Το πρώτο κόμμα πιθανότατα δεν θα έχει ούτε καν το ένα τρίτο των ψήφων και παρ’ όλο που οποιαδήποτε κυβέρνηση θα στηρίζεται από δύο, τρία ή περισσότερα κόμματα, θα έχει τουλάχιστον τον μισό ελληνικό λαό απέναντί της και απολύτως εχθρικά διακείμενο.
Η ΝΔ θα σχηματίσει κυβέρνηση με «τσόντα» το ΠΑΣΟΚ αυτή τη φορά, έστω και αν τα δύο κόμματα μαζί συγκεντρώσουν 151 βουλευτές. Δεν υπάρχουν περιθώρια πειραματισμών για το σύστημα, το οποίο απειλείται με απώλεια του ελέγχου του πολιτικού σκηνικού. Οσο θνησιγενής και αν είναι μια τέτοια κυβέρνηση ισχνής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, θα προσπαθήσουν με νύχια και με δόντια να την κρατήσουν, ει δυνατόν ακόμη και για τέσσερα χρόνια! Αυτό βεβαίως είναι αδύνατον. Μια τέτοια κυβέρνηση θα καταρρεύσει πολύ σύντομα υπό το βάρος των θυελλωδών αντιδράσεων στην εξοντωτική πολιτική που θα ασκεί.
Αδύνατον να αντέξει επί πολύ όμως και μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτα πρώτα μια τέτοια κυβέρνηση θα είναι «κοινοβουλευτικός όμηρος» της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ, αφού είναι βέβαιο ότι το ΚΚΕ θα αρνείται να τη στηρίξει. Τόσο οι κατ’ όνομα «εταίροι» της που θα τη στηρίζουν στην Βουλή όσο και οι ορκισμένοι εχθροί της, η ΝΔ και το ΚΚΕ, θα εργάζονται για να την υπονομεύσουν, να την απαξιώσουν στα μάτια του λαού, να την ανατρέψουν και να λεηλατήσουν τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.
Αγνωστο πόσο θα επιβιώσει μια κυβέρνηση με κορμό τη ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα εξαρτηθεί από την ανελέητη μάχη στο εσωτερικό της χώρας μας, αλλά και από τις ευρωπαϊκές εξελίξεις που αναμένονται δραματικές. Το πιθανότερο είναι πως ο βίος και της νέας κυβέρνησης θα μετρηθεί σε μήνες και όχι σε χρόνια.
Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι θα έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση ήσσονος σημασίας. Ισχύει το εντελώς αντίθετο. Η πορεία της χώρας για δεκαετίες θα κριθεί πιθανότατα στη διάρκεια των επόμενων μηνών, άρα στη διάρκεια της θητείας αυτής της κυβέρνησης.
Οι νέοι συσχετισμοί ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις της χώρας θα επηρεαστούν επίσης σοβαρότατα από τον τρόπο που θα ασκηθεί η διακυβέρνηση μετά τον Ιούνιο. Ακόμη και το κόμμα που θα διαδεχθεί το ΠΑΣΟΚ, θα διαμορφωθεί στους πρώτους μήνες αμέσως μετά τις εκλογές. Κόμματα θα συρρικνωθούν, άλλα θα εξαφανιστούν, κάποια θα απορροφηθούν και θα ενσωματωθούν σε μεγαλύτερα. Τίποτα δεν θα μείνει όπως είναι.
Δεν έχει ρεύμα η ΝΔ παρά την ουσιαστική διάλυση του ΠΑΣΟΚ. Δεν τη βοήθησαν η επιστροφή της Ντόρας και η στρατολόγηση των βουλευτών του ΛΑΟΣ. Η αργή άνοδος που εμφανίζει βασίζεται στον «κανιβαλισμό» των ψηφοφόρων του ΛΑΟΣ και του Μάνου – Τζήμερου, που θα αφανιστούν κοινοβουλευτικά, και στην προσέλκυση των ψηφοφόρων της Ντόρας.
Ο Σαμαράς προσδοκά και νέα λεηλασία του ΠΑΣΟΚ. Ευελπιστεί ότι στο τέλος θα πέσει γραμμή να μετακομίσει στη ΝΔ το αστικό κομμάτι του ΠΑΣΟΚ και πιθανότατα έτσι θα γίνει.
Τούτη τη στιγμή (προσοχή, απέχουμε πολύ από τις κάλπες!) αυτή εμφανίζεται να είναι η ύστατη ρεαλιστική ελπίδα του να πάρει τις εκλογές.
Αν κερδίσει η ΝΔ, θα κάνει κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, ίσως και με τη ΔΗΜΑΡ αν κριθεί απαραίτητο. Αν νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα κάνει κυβέρνηση με τη στήριξη τόσο της ΔΗΜΑΡ όσο και του ΠΑΣΟΚ, ενδεχομένως και με την ανοχή των Ανεξάρτητων Ελλήνων του Πάνου Καμμένου.
Κυβερνητική λύση θα δώσει ουσιαστικά το ΠΑΣΟΚ, το οποίο, καθώς βρίσκεται στη φάση της αποσύνθεσής του, θα στηρίξει πρόθυμα τόσο τη ΝΔ όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να προχωρήσει στη μετάλλαξή του στις καλύτερες δυνατές συνθήκες, ως ελάσσων κυβερνητικός εταίρος.
Ισχυρή κυβέρνηση όμως αποκλείεται να υπάρξει. Το πρώτο κόμμα πιθανότατα δεν θα έχει ούτε καν το ένα τρίτο των ψήφων και παρ’ όλο που οποιαδήποτε κυβέρνηση θα στηρίζεται από δύο, τρία ή περισσότερα κόμματα, θα έχει τουλάχιστον τον μισό ελληνικό λαό απέναντί της και απολύτως εχθρικά διακείμενο.
Η ΝΔ θα σχηματίσει κυβέρνηση με «τσόντα» το ΠΑΣΟΚ αυτή τη φορά, έστω και αν τα δύο κόμματα μαζί συγκεντρώσουν 151 βουλευτές. Δεν υπάρχουν περιθώρια πειραματισμών για το σύστημα, το οποίο απειλείται με απώλεια του ελέγχου του πολιτικού σκηνικού. Οσο θνησιγενής και αν είναι μια τέτοια κυβέρνηση ισχνής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, θα προσπαθήσουν με νύχια και με δόντια να την κρατήσουν, ει δυνατόν ακόμη και για τέσσερα χρόνια! Αυτό βεβαίως είναι αδύνατον. Μια τέτοια κυβέρνηση θα καταρρεύσει πολύ σύντομα υπό το βάρος των θυελλωδών αντιδράσεων στην εξοντωτική πολιτική που θα ασκεί.
Αδύνατον να αντέξει επί πολύ όμως και μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτα πρώτα μια τέτοια κυβέρνηση θα είναι «κοινοβουλευτικός όμηρος» της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ, αφού είναι βέβαιο ότι το ΚΚΕ θα αρνείται να τη στηρίξει. Τόσο οι κατ’ όνομα «εταίροι» της που θα τη στηρίζουν στην Βουλή όσο και οι ορκισμένοι εχθροί της, η ΝΔ και το ΚΚΕ, θα εργάζονται για να την υπονομεύσουν, να την απαξιώσουν στα μάτια του λαού, να την ανατρέψουν και να λεηλατήσουν τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.
Αγνωστο πόσο θα επιβιώσει μια κυβέρνηση με κορμό τη ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα εξαρτηθεί από την ανελέητη μάχη στο εσωτερικό της χώρας μας, αλλά και από τις ευρωπαϊκές εξελίξεις που αναμένονται δραματικές. Το πιθανότερο είναι πως ο βίος και της νέας κυβέρνησης θα μετρηθεί σε μήνες και όχι σε χρόνια.
Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι θα έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση ήσσονος σημασίας. Ισχύει το εντελώς αντίθετο. Η πορεία της χώρας για δεκαετίες θα κριθεί πιθανότατα στη διάρκεια των επόμενων μηνών, άρα στη διάρκεια της θητείας αυτής της κυβέρνησης.
Οι νέοι συσχετισμοί ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις της χώρας θα επηρεαστούν επίσης σοβαρότατα από τον τρόπο που θα ασκηθεί η διακυβέρνηση μετά τον Ιούνιο. Ακόμη και το κόμμα που θα διαδεχθεί το ΠΑΣΟΚ, θα διαμορφωθεί στους πρώτους μήνες αμέσως μετά τις εκλογές. Κόμματα θα συρρικνωθούν, άλλα θα εξαφανιστούν, κάποια θα απορροφηθούν και θα ενσωματωθούν σε μεγαλύτερα. Τίποτα δεν θα μείνει όπως είναι.
Δεν έχει ρεύμα η ΝΔ παρά την ουσιαστική διάλυση του ΠΑΣΟΚ. Δεν τη βοήθησαν η επιστροφή της Ντόρας και η στρατολόγηση των βουλευτών του ΛΑΟΣ. Η αργή άνοδος που εμφανίζει βασίζεται στον «κανιβαλισμό» των ψηφοφόρων του ΛΑΟΣ και του Μάνου – Τζήμερου, που θα αφανιστούν κοινοβουλευτικά, και στην προσέλκυση των ψηφοφόρων της Ντόρας.
Ο Σαμαράς προσδοκά και νέα λεηλασία του ΠΑΣΟΚ. Ευελπιστεί ότι στο τέλος θα πέσει γραμμή να μετακομίσει στη ΝΔ το αστικό κομμάτι του ΠΑΣΟΚ και πιθανότατα έτσι θα γίνει.
Τούτη τη στιγμή (προσοχή, απέχουμε πολύ από τις κάλπες!) αυτή εμφανίζεται να είναι η ύστατη ρεαλιστική ελπίδα του να πάρει τις εκλογές.
Απο: ethnos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου