Του κ.Γ.Κραλόγλου
Εδώ δεν τους πιάνεις ψεύτες.
Το είπαν και το έκαναν οι σύντροφοι.
Βράχνιαζαν με τις ντουντούκες "κάτω τα μονοπώλια".
Γκρέμισαν το μονοπώλιο ΟΛΠ. Έτοιμοι για τον ΟΛΘ. Παρελθόν τα κρατικά αεροδρόμια. Τέλος στα τρένα. Τώρα η ΔΕΗ. Ακολουθεί η ΔΕΠΑ.
Τι φταίνε που είναι κρατικά. Ας είχαμε ιδιωτικά...
Η ΔΕΗ όμως θα "κάψει" μαζί της πολλά...
Η ΔΕΗ (έτσι όπως την ξέραμε) δεν σώζεται με τίποτε και από κανένα. Όσα θα ακούμε από εδώ και εμπρός για τη σωτηρία της ΔΕΗ είναι σαν... να δίνεις παρηγοριά στον άρρωστο που οι γιατροί σήκωσαν τα χέρια και δείχνουν τον Θεό...
Ευκολότερα θα δούμε άνθρωπο στον Άρη από την κρατική Διαστημική Εταιρία του Σκουρλέτη... παρά την σωτηρία της ΔΕΗ ως κρατικό μονοπώλιο ή έστω ως "φάντασμα" κρατικού μονοπωλίου.
Η ΔΕΗ θα πωληθεί. Το πωλητήριο είναι ήδη στα τραπέζια των Βρυξελλών και του Βερολίνου. Και μακάρι να τελείωνε όπως ο ΟΤΕ. Ακόμη καλύτερα όπως η Ολυμπιακή... Θα ήταν ευχής έργο...
Αλλά η ΔΕΗ σβήνοντας μια ολόκληρη εποχή κρατικισμού θα "κάψει" πολλά από το παρελθόν της μεταπολίτευσης. Και πολλούς από εκείνους που ασέλγησαν κατά φύση και παρά φύση... μισό αιώνα στο σώμα της. Και από το 2015 στο κουφάρι της...
Το πρώτο που θα καταρρεύσει (με την κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου της ΔΕΗ) θα είναι ο 40χρονος μύθος των Φωτόπουλων και των προκατόχων του ότι υπήρχαν κοινωνικά κριτήρια στα τιμολόγια ρεύματος στην ιδιωτική κατανάλωση.
Θα φανεί το παιχνίδι των εργατοπατέρων στην πλάτη των καταναλωτών που τους είχαν όμηρους επειδή είχαν καβαλήσει για τα καλά στο κρατικό μονοπώλιο με τις ευλογίες κομμάτων και κυβερνήσεων.
Το δεύτερο που δεν θα χρειαστεί ανάγνωση σε ψιλά γράμματα... θα είναι το καραγκιοζιλίκι ότι η ΔΕΗ είχε ανάγκη τους 35.000 και περισσότερους που έφθασαν στις δόξες της... όταν (την ίδια εποχή) η επίσης κρατική Γαλλική Εταιρία Ηλεκτρισμού με 5.000 εργαζόμενους τους συνιστούσε (σε μελέτη της) τη μείωση του προσωπικού στο μισό. Μόνο ως πρώτο βήμα...
Θα ακολουθήσουν αποκαλύψεις για το κόστος παραγωγής και διανομής του ηλεκτρικού ρεύματος σε όλη την Ελλάδα και τότε είναι που θα φανεί το όργιο των προσλήψεων, των ρουσφετιών, των παροχών στους εργατοπατέρες και στους τοπικούς κομματικούς παράγοντες.
Στα χέρια του ιδιωτικού τομέα θα φανεί τι έκρυβαν οι κόκκινες, οι πράσινες και μπλε κουρτίνες του παρασκηνίου της ΔΕΗ τόσο στους σταθμούς παραγωγής όσο και στο μίγμα της πρώτης ύλης για την παραγωγή του ρεύματος.
Όσοι είναι σχολαστικοί παρατηρητές των εξελίξεων στο όργιο της ενεργειακής υποανάπτυξης της χώρας σε βάρος της τσέπης του καταναλωτή θα αντιληφθούν πολύ εύκολα (μετά την αλλαγή της ιδιοκτησίας της ΔΕΗ) πόσο στοίχισε στον λαό η αιχμαλωσία του από το συγκεκριμένο κρατικό μονοπώλιο.
Με απλούς υπολογισμούς θα μπορεί κάποιος να καταλάβει πόσο πλήρωσε και ο φτωχός συνταξιούχος καταναλωτής ρεύματος τις ογκώδεις ζημιές των συμβάσεων της ΔΕΗ σε ΛΑΡΚΟ.
Και πόσο μας στοίχισαν οι διαταγές των κυβερνήσεων προς την ΔΕΗ να σώζει παρόμοια κατεστραμμένα και μη βιώσιμα κρατικά συγκροτήματα για να έχουν οι βουλευτές να διορίζουν τον κομματικό τους στρατό.
Αλλά αυτές καθαυτές οι διαπιστώσεις για την καταδυνάστευση των καταναλωτών από τα κρατικά ενεργειακά μονοπώλια (της ΔΕΗ, και τα άλλα) που μέχρι το 2020 (το αργότερο) θα αλλάξουν χέρια δεν είναι (από μόνες τους) τόσο σημαντικό αποτέλεσμα για να πεις ότι θα το πανηγυρίσουμε.
Εδώ που τα λέμε και στον ΟΤΕ και στην Ολυμπιακή καταλάβαμε για τα καλά τι χορός και τι γαϊτανάκι στηνότανε από το κράτος και τα κόμματα που τα πληρώναμε από την τσέπη μας αλλά τα αφήσαμε και πέσανε στην χωματερή του χρόνου...
Με αφορμή όμως την ΔΕΗ σημαντικότατο (κατά τη γνώμη μου) είναι η συγκυρία και των ενεργειακών ανακατατάξεων (σε Ε.Ε. και Ανατολική Ευρώπη) όπου ο αντίστοιχος ελληνικός τομέας (από την παραγωγή ρεύματος μέχρι τη διανομή ή ακόμη και τις έρευνες υδρογονανθράκων) μπορεί όντως να λειτουργήσει ως "ατμομηχανή" για επενδύσεις και ανάπτυξη. Αλλά ποιοι είναι οι ικανοί και οι αποφασισμένοι της Βουλής να το εκμεταλλευθούν όταν αυτό σημαίνει ιδιωτικές επενδύσεις που έχουν πολιτικό κόστος; Ποιοι έχουν το πολιτικό θάρρος να ανατρέψουν την γνωστή ελληνική κρατικίστικη μιζέρια;
Του κ.Γ.Κραλόγλου
Η ΔΕΗ (έτσι όπως την ξέραμε) δεν σώζεται με τίποτε και από κανένα. Όσα θα ακούμε από εδώ και εμπρός για τη σωτηρία της ΔΕΗ είναι σαν... να δίνεις παρηγοριά στον άρρωστο που οι γιατροί σήκωσαν τα χέρια και δείχνουν τον Θεό...
Ευκολότερα θα δούμε άνθρωπο στον Άρη από την κρατική Διαστημική Εταιρία του Σκουρλέτη... παρά την σωτηρία της ΔΕΗ ως κρατικό μονοπώλιο ή έστω ως "φάντασμα" κρατικού μονοπωλίου.
Η ΔΕΗ θα πωληθεί. Το πωλητήριο είναι ήδη στα τραπέζια των Βρυξελλών και του Βερολίνου. Και μακάρι να τελείωνε όπως ο ΟΤΕ. Ακόμη καλύτερα όπως η Ολυμπιακή... Θα ήταν ευχής έργο...
Αλλά η ΔΕΗ σβήνοντας μια ολόκληρη εποχή κρατικισμού θα "κάψει" πολλά από το παρελθόν της μεταπολίτευσης. Και πολλούς από εκείνους που ασέλγησαν κατά φύση και παρά φύση... μισό αιώνα στο σώμα της. Και από το 2015 στο κουφάρι της...
Το πρώτο που θα καταρρεύσει (με την κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου της ΔΕΗ) θα είναι ο 40χρονος μύθος των Φωτόπουλων και των προκατόχων του ότι υπήρχαν κοινωνικά κριτήρια στα τιμολόγια ρεύματος στην ιδιωτική κατανάλωση.
Θα φανεί το παιχνίδι των εργατοπατέρων στην πλάτη των καταναλωτών που τους είχαν όμηρους επειδή είχαν καβαλήσει για τα καλά στο κρατικό μονοπώλιο με τις ευλογίες κομμάτων και κυβερνήσεων.
Το δεύτερο που δεν θα χρειαστεί ανάγνωση σε ψιλά γράμματα... θα είναι το καραγκιοζιλίκι ότι η ΔΕΗ είχε ανάγκη τους 35.000 και περισσότερους που έφθασαν στις δόξες της... όταν (την ίδια εποχή) η επίσης κρατική Γαλλική Εταιρία Ηλεκτρισμού με 5.000 εργαζόμενους τους συνιστούσε (σε μελέτη της) τη μείωση του προσωπικού στο μισό. Μόνο ως πρώτο βήμα...
Θα ακολουθήσουν αποκαλύψεις για το κόστος παραγωγής και διανομής του ηλεκτρικού ρεύματος σε όλη την Ελλάδα και τότε είναι που θα φανεί το όργιο των προσλήψεων, των ρουσφετιών, των παροχών στους εργατοπατέρες και στους τοπικούς κομματικούς παράγοντες.
Στα χέρια του ιδιωτικού τομέα θα φανεί τι έκρυβαν οι κόκκινες, οι πράσινες και μπλε κουρτίνες του παρασκηνίου της ΔΕΗ τόσο στους σταθμούς παραγωγής όσο και στο μίγμα της πρώτης ύλης για την παραγωγή του ρεύματος.
Όσοι είναι σχολαστικοί παρατηρητές των εξελίξεων στο όργιο της ενεργειακής υποανάπτυξης της χώρας σε βάρος της τσέπης του καταναλωτή θα αντιληφθούν πολύ εύκολα (μετά την αλλαγή της ιδιοκτησίας της ΔΕΗ) πόσο στοίχισε στον λαό η αιχμαλωσία του από το συγκεκριμένο κρατικό μονοπώλιο.
Με απλούς υπολογισμούς θα μπορεί κάποιος να καταλάβει πόσο πλήρωσε και ο φτωχός συνταξιούχος καταναλωτής ρεύματος τις ογκώδεις ζημιές των συμβάσεων της ΔΕΗ σε ΛΑΡΚΟ.
Και πόσο μας στοίχισαν οι διαταγές των κυβερνήσεων προς την ΔΕΗ να σώζει παρόμοια κατεστραμμένα και μη βιώσιμα κρατικά συγκροτήματα για να έχουν οι βουλευτές να διορίζουν τον κομματικό τους στρατό.
Αλλά αυτές καθαυτές οι διαπιστώσεις για την καταδυνάστευση των καταναλωτών από τα κρατικά ενεργειακά μονοπώλια (της ΔΕΗ, και τα άλλα) που μέχρι το 2020 (το αργότερο) θα αλλάξουν χέρια δεν είναι (από μόνες τους) τόσο σημαντικό αποτέλεσμα για να πεις ότι θα το πανηγυρίσουμε.
Εδώ που τα λέμε και στον ΟΤΕ και στην Ολυμπιακή καταλάβαμε για τα καλά τι χορός και τι γαϊτανάκι στηνότανε από το κράτος και τα κόμματα που τα πληρώναμε από την τσέπη μας αλλά τα αφήσαμε και πέσανε στην χωματερή του χρόνου...
Με αφορμή όμως την ΔΕΗ σημαντικότατο (κατά τη γνώμη μου) είναι η συγκυρία και των ενεργειακών ανακατατάξεων (σε Ε.Ε. και Ανατολική Ευρώπη) όπου ο αντίστοιχος ελληνικός τομέας (από την παραγωγή ρεύματος μέχρι τη διανομή ή ακόμη και τις έρευνες υδρογονανθράκων) μπορεί όντως να λειτουργήσει ως "ατμομηχανή" για επενδύσεις και ανάπτυξη. Αλλά ποιοι είναι οι ικανοί και οι αποφασισμένοι της Βουλής να το εκμεταλλευθούν όταν αυτό σημαίνει ιδιωτικές επενδύσεις που έχουν πολιτικό κόστος; Ποιοι έχουν το πολιτικό θάρρος να ανατρέψουν την γνωστή ελληνική κρατικίστικη μιζέρια;
Του κ.Γ.Κραλόγλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου