Η «δημοκρατία» των αρχηγών.

Ίσως δεν το έχετε συνειδητοποιήσει φίλοι μας, αλλά οι παντοδύναμοι κομματικοί αρχηγοί, στο σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό μας σύστημα, εκλέγονται βουλευτές, χωρίς να λάβουν ούτε μια ψήφο από κάποιον πολίτη. 

 

Εκλέγονται ex oficio λόγω της θέσεώς τους ως αρχηγοί των κομμάτων τους. Λόγω του ότι κάποια εσωκομματικά και εξωκομματικά συμφέροντα τους έχρισαν ως αρχηγούς. Και μην πάτε πιο μακριά. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, κατ’ αρχήν εκλέγεται ως βουλευτής ex ogicio, με την ιδιότητα του αρχηγού του κόμματός του και στη συνέχεια αναλαμβάνει πρωθυπουργός, μόνο και μόνο επειδή...

το κόμμα του έλαβε την πλειοψηφία των βουλευτών, εκλεγμένων μάλιστα με μην αναλογικό εκλογικό νόμο, που μετατρέπει τη μειοψηφία σε πλειοψηφία.

Το έχετε δηλαδή αντιληφθεί ότι ο άνθρωπος (πρωθυπουργός) που αναλαμβάνει τις ζωές μας και τις τύχες μας, δεν τον έχει ψηφίσει ούτε ένας πολίτης;;; Αντίθετα, για παράδειγμα, στις Προεδρικές Δημοκρατίες, για να εκλεγεί κάποιος αρχηγός του κράτους θα πρέπει να λάβει το 50%+1 των εκλογέων απευθείας.

Μάλιστα αν παραιτηθεί ο κομματικός αρχηγός από την αρχηγία ή την πρωθυπουργία, ή τον καθαιρέσουν οι κομματικοί από αρχηγό, τότε την αρχηγία στο κόμμα, ακόμα και την πρωθυπουργία (π.χ. Ράλλης, Σημίτης), την αναλαμβάνουν εκείνοι που επέλεξαν τα κόμματα και όχι ο λαός. Και αν αυτό είναι λογικό σε ότι αφορά την αρχηγία στο κόμμα, εντούτοις δεν είναι καθόλου λογικό και δημοκρατικό σε ότι αφορά την πρωθυπουργία στη χώρα.    

Το κακό όμως δεν σταματά εδώ. Το χειρότερο είναι ότι αυτοί οι μη εκλεγμένοι από τους πολίτες κομματικοί αρχηγοί, είναι οι πραγματικά παντοδύναμοι εξουσιαστές μέσα στο πολιτικό μας σύστημα. Είναι αυτοί που έχουν πλήρη εξουσία πάνω στις μαντρωμένες κοινοβουλευτικές τους ομάδες και πάνω στα κομματικά τους ποίμνια.

Η απόφαση που λαμβάνει ένας κομματικός αρχηγός, μαζί με κάποιους παρατρεχάμενους κολαούζους και καθ’ υπόδειξη εξωθεσμικών κέντρων γίνεται νόμος μέσα στο κόμμα, νόμος μέσα στο κράτος, νόμος στην νομοθετική εξουσία, νόμος στην δικαστική εξουσία..

Αυτό είναι το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό μας σύστημα της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής «Δημοκρατίας».

Μια «δημοκρατία» των αρχηγών. 

Απο:hassapis