Τη
στιγμή που ένας στους δύο Έλληνες νέους είναι άνεργος, 25.000 άστεγοι
περιπλανώνται στους δρόμους της Αθήνας, το 30% του πληθυσμού βρίσκεται
κάτω από το όριο της φτώχιας, χιλιάδες οικογένειες υποχρεούνται να
βάλουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα προκειμένου να μην πεθάνουν από την
πείνα και το κρύο, νεόφτωχοι και πρόσφυγες δίνουν μάχες για τους
σκουπιδοτενεκέδες στους δημόσιους χώρους, οι «σωτήρες» της Ελλάδας, υπό
το πρόσχημα ότι οι Έλληνες «δεν καταβάλουν αρκετές προσπάθειες»,
επιβάλλουν ένα νέο σχέδιο βοήθειας που διπλασιάζει τη χορηγούμενη
θανατηφόρα δόση. Ένα σχέδιο που καταργεί το εργατικό Δίκαιο και
καταδικάζει τους φτωχούς σε ακραία ένδεια, εξαφανίζοντας παράλληλα τις
μεσαίες τάξεις.