Αντί μπροστά στον κίνδυνο της
χρεοκοπίας και της εθνικής καταστροφής να θέσουν προτεραιότητες και να
αντιμετωπίσουν τους πιο μεγάλους κινδύνους, ώστε να μπορέσει η χώρα να
ξεφύγει από τον όλεθρο, αυτά έχουν ως πρώτο μέλημα τα ψηφαλάκια.
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι τελικά αδιόρθωτο. Ο λαϊκισμός, το χάιδεμα της πλάτης των ψηφοφόρων, το κλείσιμο του ματιού και οι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα έχουν περάσει στο DNA όλων των κομμάτων.
Αντί μπροστά στον κίνδυνο της χρεοκοπίας και της εθνικής καταστροφής να θέσουν προτεραιότητες και να αντιμετωπίσουν τους πιο μεγάλους κινδύνους, ώστε να μπορέσει η χώρα να ξεφύγει από τον όλεθρο, αυτά έχουν ως πρώτο μέλημα τα ψηφαλάκια.
Για παράδειγμα, δείτε τη στάση τους για το Δημόσιο. Ενώ απαιτείται άμεσα το γκρέμισμα του διαφθορείου, η ριζική μεταρρύθμιση και η επανίδρυσή του, όπως διακήρυσσε η Νέα Δημοκρατία το 2004, τα κόμματα τι κάνουν;
Κλείνουν το μάτι στους δημοσίους υπαλλήλους. Τους λένε εμμέσως πως αν τους ψηφίσουν, τα πράγματα θα μείνουν ως έχουν ή στη χειρότερη περίπτωση οι όποιες αλλαγές θα είναι επιδερμικές. Οι ριζικές μεταρρυθμίσεις, το κλείσιμο νεκρών οργανισμών και η πάταξη της γραφειοκρατίας ξεχνιούνται.
Είναι απίστευτη η ανευθυνότητα. Τη στιγμή που το Δημόσιο ευθύνεται σε πολύ μεγάλο ποσοστό (το μεγαλύτερο ανήκει στο πολιτικό σύστημα) για την κατάντια μας, αντί να κοιτάξουν να απαλλάξουν τη χώρα από το διαφθορείο, υπόσχονται την ακινησία και τη διαιώνιση της φαυλότητας.
Αλλά θα μου πείτε, όταν το διεφθαρμένο κράτος είναι δημιούργημα του διεφθαρμένου και του λαϊκίστικου πολιτικού συστήματος, είναι δύσκολο το δεύτερο να στραφεί εναντίον του δημιουργήματός του. Κι αυτό ισχύει για τη Δεξιά και την Αριστερά.
Τα πελατάκια υπεράνω όλων, ακόμα και της σωτηρίας της πατρίδας.
Του Θανάση Λυρτσογιάννη
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι τελικά αδιόρθωτο. Ο λαϊκισμός, το χάιδεμα της πλάτης των ψηφοφόρων, το κλείσιμο του ματιού και οι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα έχουν περάσει στο DNA όλων των κομμάτων.
Αντί μπροστά στον κίνδυνο της χρεοκοπίας και της εθνικής καταστροφής να θέσουν προτεραιότητες και να αντιμετωπίσουν τους πιο μεγάλους κινδύνους, ώστε να μπορέσει η χώρα να ξεφύγει από τον όλεθρο, αυτά έχουν ως πρώτο μέλημα τα ψηφαλάκια.
Για παράδειγμα, δείτε τη στάση τους για το Δημόσιο. Ενώ απαιτείται άμεσα το γκρέμισμα του διαφθορείου, η ριζική μεταρρύθμιση και η επανίδρυσή του, όπως διακήρυσσε η Νέα Δημοκρατία το 2004, τα κόμματα τι κάνουν;
Κλείνουν το μάτι στους δημοσίους υπαλλήλους. Τους λένε εμμέσως πως αν τους ψηφίσουν, τα πράγματα θα μείνουν ως έχουν ή στη χειρότερη περίπτωση οι όποιες αλλαγές θα είναι επιδερμικές. Οι ριζικές μεταρρυθμίσεις, το κλείσιμο νεκρών οργανισμών και η πάταξη της γραφειοκρατίας ξεχνιούνται.
Είναι απίστευτη η ανευθυνότητα. Τη στιγμή που το Δημόσιο ευθύνεται σε πολύ μεγάλο ποσοστό (το μεγαλύτερο ανήκει στο πολιτικό σύστημα) για την κατάντια μας, αντί να κοιτάξουν να απαλλάξουν τη χώρα από το διαφθορείο, υπόσχονται την ακινησία και τη διαιώνιση της φαυλότητας.
Αλλά θα μου πείτε, όταν το διεφθαρμένο κράτος είναι δημιούργημα του διεφθαρμένου και του λαϊκίστικου πολιτικού συστήματος, είναι δύσκολο το δεύτερο να στραφεί εναντίον του δημιουργήματός του. Κι αυτό ισχύει για τη Δεξιά και την Αριστερά.
Τα πελατάκια υπεράνω όλων, ακόμα και της σωτηρίας της πατρίδας.
Του Θανάση Λυρτσογιάννη
Απο: Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου